جامعه شناس: چه بخواهیم چه نخواهیم به سمت اختیاری شدن حجاب در جامعه پیش می رویم/ موافقان حجاب نمی توانند به یک گروه زیرزمینی تبدیل شوند و کشت و کشتار کنند

من به کسانی که چنین اظهارنظرهایی می کنند حق می دهم. باید به آنها به عنوان نماینده یک جریان و گروه سیاسی حق داد. همانطور که گروه های سیاسی مختلف حق اظهار نظر دارند، نمایندگان این طیف فکری نیز حق دارند که عقاید خود را بیان کرده و از امکانات موجود برای اظهارنظر استفاده کنند.

نمایندگان این طیف مانند ائمه جمعه، نمایندگان مجلس یا اعضای احزاب می توانند به شکل رادیکالی اظهارنظرهای خود را داشته باشند. واکنش هایی که در روزهای اخیر نسبت به این اظهارات صورت گرفته نشان دهنده زنده بودن حیات اجتماعی است. بنابراین نباید از این بابت ناراحت بود که چرا نمایندگان یک طیف خاص سیاسی یا اجتماعی چنین اظهارنظرهایی داشته اند.

بیان چنین اظهاراتی کاملا طبیعی بود همانطور که واکنش های گروه مقابل این طیف نیز بسیار گسترده و طبیعی بود. می بینیم کسانی هم که هیچ اعتقادی به حجاب ندارند به میدان آمده و دیدگاه های خود را مطرح می کنند. لذا این نشانه یک جامعه زنده و فعال است و از این بابت خوشحالم که وضعی چنین می بینم.

گروهی که موافق یک شیوه خاص از پوشش زنان در جامعه هستند نمی توانند به یک گروه زیرزمینی تبدیل شوند و شروع به کشت و کشتار کنند و زنانی که حجاب کمتری دارند را به قتل برسانند. ما ابتدای انقلاب شاهد بودیم کسانی که چنین تفکری داشتند تبدیل به گروه های زیرزمینی فشار شدند و دست به اقدامات رادیکال زدند. بنابراین مطرح کردن علنی این اظهارات بسیار خوب است. 

اما اینکه گروه مذکور از تریبون ها و امکانات دولتی برای بیان نظرات خود استفاده کند، کار درستی نیست. چرا که تنها کسانی می توانند از امکانات عمومی بهره ببرند که نماینده عموم جامعه باشند نه یک طیف و گروه سیاسی خاص. بنابراین از این نظر کار آنها قابل نقد است و می توان به سوءاستفاده آنها از تریبون عمومی اعتراض و انتقاد کرد.

معتقد نیستم که این نوع اظهارنظرها به بروز رادیکالیسم در جامعه کمک خواهد کرد و برعکس موجب این شده که گروه اجتماعی مقابل این طیف نیز وارد گود شده و اظهار نظر کند. به نظرم خشونت در چنین شرایطی شکل نمی گیرد بلکه زمانی اتفاق می افتد که درباره این نوع نظرات و عقاید پنهانکاری باشد.

این دو امام جمعه از موضع قدرت درخواستی را از نیروی انتظامی مطرح می کنند، اما اینکه پلیس به حرف آنها اعتنا کند و وارد عمل شود را باید فرماندهان و تصمیم گیران آنها اعلام کنند. 

بالاخره پلیس و حافظان امنیت جامعه بر اساس مختصاتی مشخص وارد عمل می شوند و آنها هیچ گاه بر اساس درخواست یک فرد با گرایشات خاص تغییر شیوه نمی دهند. بی تردید  پلیس درباره این نوع اظهارنظرها موضع مشخصی نمی گیرد و هیچ گاه به درخواستی که این آقایان طلب می کنند، وقعی نمی گذارد.

با واکنش های گسترده ای که به اظهارات این چنینی می شود، افراد رادیکالی که چنین عقایدی دارند فرسایش پیدا می کنند و به حاشیه می روند. جامعه ایران در ده سال بعد جامعه ای بازتر از زمان کنونی خواهد بود، همانطور که جامعه امروز در مقایسه با 10 سال پیش، سازوکارهایش تغییر یافته، 5 سال دیگر نیز تغییرات بنیادین پیدا خواهد کرد. اما این تغییرات رادیکال نخواهد بود و تصور اینکه به سمت بی حجابی مطلق سوق پیدا کند، اشتباه است.

ما چه بخواهیم چه نخواهیم به سمت اختیاری شدن حجاب در جامعه پیش می رویم و روندی که امروز شاهدیم انتهایش همین خواهد بود