گفت و گو با زن خیابانی پس از بازداشت/ شوهرم مرا از خانه بیرون کرده است

او گفت: کودکی ۹ ساله بودم که مانند خیلی از دختران دیگر مهر فرزند طلاق بر پیشانی ام خودنمایی کرد و من هم قربانی ازدواج اشتباه پدر و مادرم شدم. ناسازگاری و درگیری آن‌ها به جایی رسیده بود که هر روز صدای فحاشی و دعوا، همسایگان را به خانه ما می‌کشاند. درگیری و قهر و آشتی آن‌ها آن قدر بر روح و روان من و سه خواهر دیگرم تاثیر گذاشته بود که همواره از محیط خانه فراری بودیم، تا این که بالاخره این اختلافات با قیچی طلاق بریده شد و سکوت و آرامش به خانه بازگشت. در همین حال، مادرم سرپرستی من و خواهرانم را پذیرفت و من تا کلاس سوم راهنمایی تحصیل کردم و بعد از آن در حالی به خانه داری پرداختم که خواستگاران زیادی نداشتم، چرا که بی سر و سامانی و آشفتگی در خانواده ام آینده ما را نیز تحت تاثیر قرار داد. از سوی دیگر با مادرم نیز رابطه خوبی نداشتم چرا که احساس می‌کردم مادرم بین من و خواهرانم تفاوت قائل است. به همین دلیل چشمه محبت را در خیابان‌ها جست و جو می‌کردم تا این که سه سال قبل با مردی ۴۰ ساله آشنا شدم که مدیر یک شرکت خصوصی بود و من وقتی برای معالجه مادرم به مطب یک پزشک در همان ساختمان می‌رفتم، او را می‌دیدم.

 «نریمان» که خودش را مجرد معرفی می‌کرد با جملات محبت آمیز و چرب زبانی مرا به دام انداخت به گونه‌ای که شیفته اش شدم و برای رسیدن به او به همه چیز پشت پا زدم. در حالی که اختلافاتم با مادرم نیز به اوج رسیده بود، روزی از خانه فرار کردم و به نریمان پناه بردم. او با اجاره یک منزل، مرا به عقد موقت سه ساله در آورد و این گونه زندگی مشترک من و او آغاز شد. اما مدتی بعد وقتی فهمیدم نریمان متاهل و دارای یک فرزند است، عذاب وجدان گرفتم و از او خواستم تا صیغه نامه را فسخ کند، اما او خود را شیفته من نشان می‌داد و تهدید به خودکشی می‌کرد. اما اکنون که همسرش متوجه ازدواج ما شده، او هم سر ناسازگاری برداشته است و با سرقت طلاهایم مرا کتک زده و از منزل اجاره‌ای بیرون انداخته است. حالا اگرچه پشیمانم، اما روی بازگشت به منزل مادرم را نیز ندارم و ...

شایان ذکر است، با دستور سرگرد جواد بیگی (رئیس کلانتری سناباد) بررسی کارشناسی این پرونده توسط مشاوران زبده دایره مددکاری اجتماعی آغاز شده است.