محمد شریعتمداری: کودکان ۱۵ کشور در ایران کار می‌کنند
وزیر کار در حالی بر تامین امنیت و رفاه برای همه کودکان تاکید کرد که مدعی شده ۵۰ تا ۷۰ درصد کودکان کار کشور، مهاجر هستند. مهاجرانی که تبار آنها به ۱۵ کشور، حتی» کشورهای دوردست «می رسد.
به گزارش دیده بان ایران، به مناسبات روز جهانی مبارزه با کار کودک، محمد شریعتمداری، وزیر کار، یادداشتی را منتشر کرد. در بخشی از این مطلب آمده است: روز جهانی مبارزه با کار کودکان بهانه‌ای است است تا جامعه جهانی را نسبت به خطراتی آگاه کند که کار کودکان می‌تواند بر روح و جسم آنها باقی بگذارد. پدیده کار کودک از بعد زمانی، پدیده ای تاریخی و از حیث گستره پدیده‌ای جهانی است و مختص جوامع در حال توسعه نیز نمی‌باشد بلکه همه جوامع با سطوحی از آن دست و پنجه نرم می‌کنند. از حیث نظری پدیده کار کودکان پدیده‌ای اجتماعی، چند وجهی، چند سببی و با ماهیتی پیچیده است.
شریعتمداری ضمن تاکید بر جهانی بودن این مساله افزود: کودکان حق دارند از استانداردهای مطلوب زندگی برخوردار باشند و لذا سرمایه‌گذاری برای توسعه جامعه به این معنی است که بر روی مهمترین سرمایه آن یعنی سرمایه انسانی و به گونه‌ای بسیار ویژه بر روی کودکان سرمایه گذاری کنیم.
وزیر کار ادعا کرد: ویژگی خاصی که پدیده کار کودک در ایران را از سایر کشورها جدا می‌کند این است که در قرنطینه اولیه در مراکز کودکان کار در می یابیم که بیش از پنجاه درصد (برخی آمارها تا هفتاد درصد را بیان می‌کند) آنها را کودکان کار از کشورهای افغانستان عراق پاکستان بنگلادش و حتی برخی کشورهای دور دست به خود اختصاص می‌دهد هر چند توجه به حقوق کودکان ملیت نمی‌شناسد و یک تعهد در جامعه بشری است، اما حضور کودکان کار از حدود پانزده کشور جهان در ایران بر پیچیدگی و در نتیجه ضرورت اتخاذ راه‌های متنوع برای مقابله با این پدیده می‌افزاید. همکاری وزارت کشور و خارجه در باره کودکان کار مهاجر به عنوان یک پدیده جانبی مهم در دستور کار و برنامه عملیاتی ما است.
این عضو کابینه با رد راه های آمرانه در سیاستگذاری تاکید کرد: گفت و شنودها با گروه‌های آسیب پذیر، با فعالین مدنی و با NGOهای مرتبط ادامه خواهد داشت، چرا که دوره سیاست گذاری آمرانه به پایان رسیده است و باید برای حل مسائل و آسیب‌های اجتماعی سیاست گذاری مشارکتی داشته باشیم. بیان این مطالب بویژه با این هدف می‌باشد که رویکرد وزیر تعاون کارورفاه اجتماعی در مواجه با مسائل اجتماعی صریح و شفاف در حوزه عمومی‌بیان شود. حضور و همراهی فعالان حقوق کودکان، نخبگان و پژوهش گران در کنار سیاستمداران، فعالیت به دور از حاشیه نهادهای مدنی، آگاهی بخشی به جامعه توسط نهادهای مدنی، تلاش خیریه‌ها و آگاهی بخشی به جامعه در کنار انسجام و هماهنگی نهادهای مسئول می‌تواند مسیری روشن برای مقابله با کارکودک را تضمین کند.
