کیهان: چرا در برابر پخش اعترافات اسماعیل بخشی ساکتید؟
کیهان نوشت: رسانه‌های فارسی‌زبان بیگانه که معمولا به بازتاب‌های رسانه‌ای جاسوسان غرب واکنش نشان می‌دادند و در مقام وکیل مدافع آنها اقدام می‌کردند، در مواجهه با پخش تصاویر جدید از اعترافات این جاسوس‌ها سکوت پیشه کرده‌اند!
به گزارش دیده بان ایران؛ این روزنامه در ادامه نوشت: در حالی که از پخش فیلم‌های مستند درباره جاسوسان شناخته‌شده سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی غرب مانند محمدباقر نمازی، سیامک نمازی، نزار زاکا و نازنین زاغری که در مجموعه مستند «خارج از دید 2: نفوذ» از رسانه ملی پخش شد، حدود یک ماه می‌گذرد، هنوز از هیچ‌یک از رسانه‌های زنجیره‌ای بیگانه و حتی همپالگی‌های داخلی‌شان هم صدایی درنیامده و سخنی گفته نشده است. این درحالی است که این گونه رسانه‌های وابسته کوچک‌ترین اخبار درباره وابستگان و جاسوسان خود را که در رسانه‌های داخل کشور به خصوص رسانه ملی پخش می‌شود، انعکاس گسترده‌ای می‌دادند که نمونه‌اش غوغا و جنجال درباره مصاحبه و اعترافات دو تن از اغتشاشگران وابسته بود که تا چند روز در صدر اخبار این مجموعه رسانه‌ای قرار داشتند.
ولی در حالی که تا قبل از پخش فیلم‌های مستند یاد شده بارها و بارها از نمازی‌ها و زاغری و امثال وی گفتند و ضمن تطهیر و بی‌گناه برشمردن آنها، به لجن‌پراکنی علیه جمهوری اسلامی پرداخته و خواستار آزادی این افراد می‌شدند اما شگفت آنکه پس از پخش فیلم‌های مستند فوق‌الذکر در مجموعه «خارج از دید 2: نفوذ»، سکوت مرگباری رسانه‌های فوق را فرا گرفته و حتی سخنی به کذب مثلا درباره اعترافات اجباری هم نگفتند! در فیلم‌های یاد شده، تصاویر پنهان و آشکاری که از امثال نمازی و زاغری برداشته شده که فعالیت‌های انکارناپذیر جاسوسی و نفوذ و شبکه‌سازی آنها را لو می‌دهد، حتی درباره محمدباقر نمازی، شرایط پس از زندانش را به تصویر می‌کشد که برخلاف شایعات و اخبار تحریف‌آمیزی که همان رسانه‌ها درباره فشارها و موقعیت دشوار و سخت وی پخش کردند، مشاهده می‌شود در چه وضعیت مناسب و راحتی قرار داشته، آن هم در برابر دوربین‌هایی که اکثرا پنهان به نظر می‌رسیدند و از حرکات و رفتار و سخنان نمازی در تصاویر نمایش داده شده، مشخص است که وی حضور هیچ دوربینی را در صحنه حس نمی‌کند.
پخش شرایط بسیار مناسب نگهداری این مجرمین، اساسا از جریان دستگیری و بازداشت امثال محمدباقر نمازی، تصویر دیگری ارائه نمود که همه رسانه‌های وابسته به سرویس‌های جاسوسی غرب را منفعل کرد و گویا در یک بخشنامه‌ای همه دستور یافتند که درباره این فیلم‌ها و حتی سوژه‌های مورد نظرشان که قبلا درباره آنها داستان‌سرایی کرده بودند، حتی کلمه‌ای ننویسند!
