انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از غالب شدن حواشی بر اصل زیارت اربعین
در آداب زیارت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) رعایت برخی نکات در روایات تاکید شده است. از جمله با حالت محزون و پریشان به زیارت رفتن، خودداری از تجملات و به حداقلها اکتفا کردن و اینکه بیش از 3 روز در جوار تربیت سیدالشهداء نماندن.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران ؛ در آداب زیارت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) رعایت برخی نکات در روایات تاکید شده است. از جمله با حالت محزون و پریشان به زیارت رفتن، خودداری از تجملات و به حداقلها اکتفا کردن و اینکه بیش از 3 روز در جوار تربیت سیدالشهداء نماندن.
اگر زیارت اربعین از علائم مومن ذکر شده است، بخاطر گرامی داشت این مصیبت بزرگ جهان تشیع میباشد و کسی که عزادار است به پوشش و خورد و خوراک خود و بدعت گزاری در مداحی و نوحه خوانی و منحرف ساختن جهت این مناسبت فکر هم نمیکند.
در سالهای اخیر تبدیل این زیارت به راه پیمایی شاید از جهت سیاسی و بقول برخی نمایش قدرت شیعه، اهمیت داشته باشد که از همان قول نیز برای ایجاد زمینه تفرقه در جهان اسلام بایستی خودداری شود ولی اینکه از چند ماه قبل اربعین تدارک گستردهای برای تامین مثلاً چندین تن فالوده و بستنی از یک شهر، نقل و نبات و شیرینی از جای دیگر، آش و حلوا بعهده دیگری قرار دادن و در اخبار بصورت گسترده پوشش دادن با آداب زیارت منافات دارد.
بله وقتی قرار باشد یک جمعیت ده میلیونی را برای این راه پیمایی بسیج کرد طبعاً از کنترل خارج خواهند شد. همه ماجرا که عکس و فیلم گرفتن نیست. چه بسا همانند ایام تاسوعا و عاشورا حرکاتی از افرادی سر بزند که هتک حرمت این نهضت و وهن مردم ایران باشد.
اینکه مردم عراق که خود از سالیان دور حتی قبل انقلاب، این مراسم پیاده روی میان نجف و کربلا را داشتهاند و در مسیر بصورت خودجوش مکانهایی برای پذیرایی از زائرین قرار داده بودند. حقیقتاً همه آدابش در جهت کرامت و تجلیل اباعبدالله(ع) بوده و همچنان ادامه دارد، الا اینکه زائران کشورمان نیز اضافه شدهاند و آنان نیز باید همانگونه ساده و بیپیرایه زیارت را انجام دهند.
در این مقال مخالفتی با سیاسی کردن این راه پیمایی و حتی تبلیغ برخی افراد و شخصیتها نیست بلکه حرف اصلی همان است که این کارها فرع بر زیارت امام حسین(ع) باشد نه اینکه پوسترها و تراکتهای تبلیغاتی و شعارهای راه پیمایان و امثال آنها، فلسفه اربعین را تحت الشعاع قرار دهد و تبدیل به اصلی مقصد و منظور و هدف گردد که در این صورت حضرت اباعبدالله(ع) از روز عاشورا هم مظلومتر واقع میشود.
در زمینه اسراف در مصرف غذاها که از مرغ و گوسفند سرخ کرده تا انواع خورشتها و اغذیه را بعضاً شامل میشود نیز علیرغم اینکه یا نوشته آغازین این نوشتار منافات داردو معصومین علیهم السلام از آن نهی کرده اند،باز اگر همانندمراسم خود مردم عراق خودجوش و از درآمد مردم باشد – که مسلماً بیشتر از همه تحت فشار فقر و معیشت نامناسب هستند – قابل تحمل است ولی اگر هزینه این اعزام چندین میلیونی از تخفیفهای سفر و ویزا و تدارک زاد و توشه زائرین و برپایی اماکن پذیرایی و وسایل تردد از محل بودجه بیت المال و توسط وزارت خانهها و نهادهای حکومتی باشد واقعاً جای نگرانی و تاسف دارد.
امید است خوانندگان محترم پیام اصلی این مقاله که اربعین روز زیارت و عزاداری خالصانه برای اباعبدالله(ع) میباشد و نباید با افراط در مسایل حاشیهای آنرا تحت الشعاع قرار داد، را دریافت کرده باشند و خلاصه اینکه زیارت اربعین را باید همچون امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) و اسرای کربلا، انجام داد، آن گونه که جابر ابن عبدالله انصاری زیارت کرد.