کد خبر: 52425
A

شهربانو امانی: ما هم تهدید پیامکی شدیم!!

خط‌کش دین عدل و انصاف است، خط‌کش دین حق‌الناس است و حق‌الناس به معنای آن است که شهروندان عوارضی که به شهرداری می‌دهند باید برای رفاه حال و حل مشکلات شهری‌شان صرف شود. دولت به هر دلیلی تکالیفی را برای شهرداری تعیین می‌کند باید بودجه‌اش را هم بدهد.

شهربانو امانی: ما هم تهدید پیامکی شدیم!!

به گزارش دیده بان ایران؛ روزنامه آرمان نوشت: ابزارهای هجمه دلواپسان و مخالفان هم همراستا با پیشرفت فناوری، روزآمد شده است. اگر تا دیروز تجمع علیه مجلس یا شورای شهر را سازماندهی می‌کردند، حالا دیگر حوصله رفتن به تجمع را ندارند و ترجیح می‌دهند اسپانسری برای روش‌های نوین تخریبی خودشان پیدا کنند که ارسال پیامک تهدید، اولین راهکاری بود که به ذهنشان خطور کرد. پیش از اینکه هنوز ارسال پیامک در ایران مرسوم نبود دلواپسان در سخنرانی‌ها و نوحه‌خوانی‌هایشان تهدیداتشان را مطرح می‌کردند. مانند سعید حدادیان که مداح است و سال 91 در واکنش به برخی اخبار منتشره دال بر اینکه وی به اتهام توهین به مقامات دولتی، به مبلغ 50 هزار تومان جریمه نقدی محکوم شده است؛ گفت:«مبلغی که در حکم من آمده است است، 405 هزار تومان است. 200 هزار تومان به دلیل شکایت رئیس‌جمهور و 205 هزار تومان هم در نتیجه شکایت فردی دیگر. البته من براساس حق قانونی خود به این حکم اعتراض خواهم کرد.» البته پس از آن هم سفره تهدید و توهین بسته نشد و در شهریور ماه سال جاری هم بر اساس فیلمی که از سخنرانی حاج منصور ارضی منتشر شده، وی با اشاره به اقدامات مرحوم آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی و برنامه‌های دولت حسن روحانی می‌گوید: «اون یارو آخرش در استخر مرد، این یارو هم آخرش در استخر می‌میرد.» آنانی که تریبون ندارند تا از پشت آن اقدام به تهدید کنند، آنچه در دل دارند را توسط پیامک ارسال می‌کنند. چند روز قبل از تصویبFATF در مجلس بود که پیامک‌های تهدید و توهین به نمایندگان مجلس ارسال می‌شد. عبدالرضا هاشم‌زایی از جمله این نمایندگان دریافت‌کننده پیامک تهدید بود که با اشاره به پیامک‌های ادامه‌دار بعد از تصویب CFT گفت‌:«بعضی از پیامک‌ها حاوی فحش‌های رکیک است و بیش از ۱۵۰ پیام تهدید به قتل برایم ارسال شده است.» نکته قابل تامل آنکه ارسال کنندگان این پیامک‌ها هیچ تشویش و نگرانی نداشتند. چنان‌که یکی از ارسال‌کنندگان پیامک یعنی سعید موحد که عضو سابق شورای شهر مشهد بود، بعد از شناسایی به سایت دیده بان ایران گفت: «این یک دستور جمعی بود. درواقع ما تصمیمات مختلفی گرفتیم که یکی از آنها پیامک بود که همه هم انجام دادند. باز هم این کار را می‌کنیم؛ کارهای دیگری هم کردیم». اکنون این ارسال پیامک‌های توهین و تهدید به بهشت رسیده و بهانه آن هم تصمیماتی است که اعضای شورا درباره بودجه هیات‌ها برای مراسم اربعین در نظر گرفته است. نایب رئیس شورای شهر چندی پیش درباره تخلفات بودجه‌ای شورای شهر قبلی در موضوع اربعین گفته بود:«در گزارش معاون فرهنگی- اجتماعی محمدباقر قالیباف راجع به هزینه بودجه ‌مراسم اربعین در عتبات عالیات که در صحن شورای پنجم مطرح شد به صراحت مطرح شد که پنج میلیارد تومان بودجه تصویب شده بود، اما شهرداری 15 میلیارد ‌تومان هزینه کرد. این گزارش یعنی انحراف از بودجه». سیدابراهیم امینی اخیرا هم خبر داده است: «اعضای شورای اسلامی شهر تهران در جلسه علنی امروز لایحه کمک 10 میلیارد تومانی به مراسم اربعین را تصویب کردند.» این موضوع با مخالفت‌هایی همراه شد به‌نحوی که اعضای شورا را در پیامک‌هایی به صفت‌های نادرست خطاب می‌کنند.

تهدید پیامکی اعضای شورای شهر

شهربانو امانی عضو شورای شهر در توئیتی آورد: ‌«باب شده برای نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شورای شهری پیام توهین و تهدید می‌فرستند، یک روز FATF یک روز عطرسیب و هزینه عزاداری اربعین. طبق قانون عوارض هرشهری باید برای همان شهر هزینه شود و بهتر است در امور مردم بیش از این دخالت نکنیم، در همیشه تاریخ مردم خودشان مراسم عزاداری برپا کرده‌اند.» در همین راستا «آرمان» با شهربانو امانی عضو شورای شهر به گفت‌وگو پرداخته است که در ادامه می‌خوانید.

توئیتی درباره ارسال پیامک از سوی دلواپسان به اعضای شورای شهر زده بودید. ماجرا چیست؟

عده‌ای در جامعه این گونه می‌اندیشند که دین ابزاری به جهت تامین معاش، زندگی و به نوعی کسب درآمد است. البته ظاهر عملشان آنگونه است که در حال انجام فعالیت مذهبی و دینی هستند و متاسفانه در سال‌های نه چندان دور با چنین نگاه و اندیشه‌ای روبه‌رو بوده‌ایم. هر چقدر تلاش شد تا از منابع و بودجه عمومی از جمله بودجه شهری و شهرداری برای برگزاری هرچه باشکوه‌تر مراسم‌های دینی و مذهبی، تزریق شود اما مردم فاصله گرفته و نتیجه آن شد که امروزه اخلاقیاتی از جمله اعتماد عمومی که در آن درستی، امانتداری، صداقت باید در جامعه نهادینه می‌شد از میان رفته است.

از چه زمانی این کمک‌ها پررنگ شد؟

متاسفانه از زمانی که آقای احمدی‌نژاد شهردار شد به نوعی این مساعدت‌ها و کمک‌ها به یک رویه و روال تبدیل شده است و سپس در فاصله 14 سال مدام این بودجه را بزرگ و بزرگتر کردند و با عناوین مختلفی از جمله نمایشگاه «عطر سیب» آن را راه‌اندازی کردند. پروسه اینگونه نمایشگاه‌ها چنین بود که بودجه‌ای از شورا درخواست و در نتیجه این بودجه در شورا مصوب می‌شد. تعدادی قصد داشتند که برای خرید اقلام برگزاری مناسبت‌هایی از جمله محرم، تاسوعا و عاشورا از این بودجه استفاده و سپس در نمایشگاهی این اقلام را به نمایش بگذارند و در نتیجه به اعضای شورا بُن‌هایی را اعطا کنند. اعضای شورا واسطه‌ بودند تا این اقلام به هیات‌های عزاداری برسد.

این بن‌ها به اعضای شورا برای ارائه به هیات‌ها سپرده می‌شد؟

در سال گذشته حتی بُن‌ها به دست اعضای شورا نرسید. نامه‌های این افراد هم از سوی افراد خاص بود، چراکه گردش اطلاعات در تمام زمینه‌ها در تمام کشور محدود است و رانت اطلاعاتی بیشتر از رانت‌های دیگر ایجاد فساد کرده است. در نتیجه شورا دست به یک تجدید نظر زده تا در صورت برگزاری نمایشگاه، هیات‌های عزاداری خریدشان را از آن نمایشگاه‌ها انجام دهند. معتقدم آن چیزی که مردم با عشق و علاقه انجام می‌دهند ثمره بهتری خواهد داشت، چرا که مردم فقط ما نیستیم و این موضوعات معنویت خاصی در دنیا به وجود می‌آورد. با توجه به آنکه دنیا کوچک و دهکده جهانی شده هر سخن خوب در جای جای دنیا با قدرت رسانه و شبکه‌های اجتماعی به گوش‌ها می‌رسد. به طور مثال در استان‌ها تهران و ارومیه هموطنان مسیحی، آشوری و سُنی در کشورمان هیات‌های عزاداری و زنجیر‌زنی برگزار می‌کنند که هنوز هم این افراد این کارها را انجام می‌دهند.

یعنی معتقدید باید با کاهش کمک به هیات‌ها و مراسم‌های مذهبی به صفا و محتوای آن افزوده می‌شود؟

بله؛ هراندازه در بحث فرهنگی و دینی جامعه دخالت نکنیم، آن اقدام مردمی، ارزان‌تر، تاثیرگذارتر و با عشق بیشتر برگزار می‌شود. ما وظیفه حاکمیتی و قانونی خود را انجام دادیم. عده‌ای آموخته‌اند که برای هر موضوعی که خلاف نظرشان است پیامک توهین‌آمیز ارسال کنند.

یعنی اقدامات آنها به‌ویژه در ارسال پیامک خودجوش است؟

این‌گونه نیست که بگوییم این افراد، افراد خودجوشی هستند؛ به هر حال آمرانی وجود دارند که این عاملان را به کارمی‌گیرند. نمی‌خواهم بسیار ریز وارد این موضوع بشوم، اما به اعضای شورا از جمله من هم پیام‌هایی ارسال شده است. در سال گذشته در این پیام‌ها حتی شاهد توهین‌هایی بودیم. بودجه در اختیار شهرداری یک بودجه‌ای است که به شهرداری مصوب کردیم و بودجه سال 97 را ارائه دادیم و اصلا ضرورت ندارد که کاری انجام شود. مگر هر شخصی مصوبه بودجه‌ای که در اختیار دارد را از شورای شهر می‌گیرد؟ شهید مطهری جمله معروفی را در سخنانشان داشتند که «مظلومیت حسین در عزاداری‌هایش بیشتر از مظلومیتش در زمان شهادتش است». این سخن نیست، جمله نیست این یک فرهنگ لغت است.

در نهایت شما معتقدید رنگ و بوی دولتی و حکومتی به عزاداری‌ها دادن از تاثیرگذاری آن کم می‌کند. درست است؟

با توجه به تجربه‌ای که داشتم هر زمانی که در امور دخالت شده، هیچ کمک به جامعه نشده است. البته شهرداری هم به عنوان مدیریت محلی به عنوان مثال به آموزش و پرورش، نهادهای فرهنگی و علمی کمک می‌کند. بنابراین برای عزاداری هم کمک می‌کند. اما این موضوع که عده‌ای با القاب، توهین و تهمت‌های مختلف حق شهروندان را در اعمال مدیریت شهری و رأی اعضای شورا تحت تاثیرقرار دهند کار صحیحی نیست. چرا که وقتی خودشان نیستند، می‌گویند دیگران بی‌دین هستند که این موضوع کاملا مخالف نظر دین است، زیرا هر شخصی خود را بهتر می‌شناسد و با قضاوت به دیگران تهمت بزند. در واقع این موضوعات شاخص خط‌‌کش دین نیست؛ خط‌کش دین عدل و انصاف است، خط‌کش دین حق‌الناس است و حق‌الناس به معنای آن است که شهروندان عوارضی که به شهرداری می‌دهند باید برای رفاه حال و حل مشکلات شهری‌شان صرف شود. دولت به هر دلیلی تکالیفی را برای شهرداری تعیین می‌کند باید بودجه‌اش را هم بدهد.

 

کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر