ناسا: محور کره زمین تکان خورده است
تحقیق جدید ناسا نشان می دهد محور کره زمین در قرن اخیر ١٠ متر تکان خورده است
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران ، محققان ناسا در پژوهشی جدید دریافته انددر قرت گذشته محور زمین سالانه ١٠ سانتیمتر تغییر کرده است. به این ترتیب طی قرن گذشته محور زمین بیش از ١٠ متر جابه جا شده است.
البته این تکان خوردن ها روی زندگی روزمره انسان تاثیر نمی گذارد اما برای دستیابی به اطلاعات دقیق در جی پی اس، ماهواره های رصد زمین و رصد خانه های زمینی باید آنها را محاسبه کرد.
سورندا آدیکاری و اریک ایوینز از ناسا نیز قبلا درباره چگونگی تاثیرگذاری حرکت آب ها روی تغییر محور زمین تحقیقاتی انجام دادند.
یکی از دلایل تغییر محور زمین، توزیع نامتوازن وزن روی سطح کره خاکی است. همچنین زمین کاملا گرد نیست و در اصل یک کره بیضی شکل است که در سمت دو قطب خود کمی کشیده تر است. به همین دلیل هنگام چرخش در محور خود تکان می خورد. به هرحال محققان متوجه شده اند سه عامل در تغییر محور زمین نقش دارد. این سه عامل عبارتند از ذوب شدن یخ ها، حرکت گوشته زمین و بازگشت یخبندان.
آدیکاری از آزمایشگاه پیشران جت ناسا می گوید: به طور سنتی دلیل چنین روندی این است که یک فرآیند به نام واکنش یخبندان، مسئول این تغییر حرکت محور چرخش زمین است. اما اخیرا، بسیاری از محققان پیشبینی کردهاند که فرآیندهای دیگر نیز میتوانند تاثیرات بالقوه زیادی بر روی آن داشته باشند.
توزیع مجدد جرم بر روی زمین در قرن گذشته، به ویژه ذوب شدن صفحات یخ و پیوستن آن به اقیانوس گرینلند، بر چرخش طبیعی سیاره تأثیر گذاشته است. در حالی که یخ در نقاط مختلف جهان به علت افزایش دمای ناشی از تغییرات اقلیمی ذوب میشود، گرینلند به دلیل محل استقرارش مظنون اصلی است به طوریکه در طول قرن بیستم، 7500 گیگاتن از یخهای گرینلند در اقیانوس ذوب شده است.
اما دو علت دیگر به طور طبیعی رخ میدهند. در طول آخرین عصر یخبندان، حدود 26 هزار سال قبل، بخش عمده ای از سطح زمین پوشیده از یخچال است و همین امر باعث شده سطح زمین تحت فشار باشد و از کناره یخچالها بیرون بزند.
با این حال، هنگام ذوب یخچالها ، زمین به آرامی به حالت اولیه خود بازمیگردد. دانشمندان به این روند بازگشت یخبندان می گویند و به دلیل آنکه روند بسیار آهستهای دارد، زمین هنوز از آخرین عصر یخبندان تاکنون از اثر آن رها نشده است.
حرکت گوشته نیز حرکتی در صفحات زیرین زمین است که ناشی از گرمای هسته سیاره است.