پدران پولدار، فرزندان بیکار/ استاد جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی: این مردم دیگر چیزی را باور نمی کنند+جدول

دیده بان ایران-  سعید نقدی : این روزها در فضای مجازی هشتگی به را افتاده تحت عنوان #فرزندت_کجاست؟!چند روز قبل یک کانال تلگرامی در توییتر کمپینی را به راه انداخت  و از برخی نمایندگان، وزرا و مسئولان عالی رتبه نظام درخواست کرد که با پیوستن به این کمپین به صورت شفاف بگویند که فرزندان آنها کجا هستند و چه شغلی دارند.

کمپینی که با واکنش مثبت برخی مسئولان در شبکه های مجازی مواجه شد و سید عباس سیدصالحی، وزیر ارشاد دولت دوازدهم در اولین گام در توییتی اعلام کرد که فرزندانش کجا هستند و چه شغلی دارند.

به دنبال وزیر ارشاد برخی وزاری دیگر از جمله محمد جواد ظریف و بطحایی و وزیر بیکار شده کار هم به این کمپین پاسخ مثبت داده و اعلام کردند که فرزندان آنها چه شغلی دارند. (جدول زیر)

اما نکته جالب  این کمپین، این بود که همه فرزندان وزرا، نمایندگان و... یا دانشجو هستند و درحال حاضر به صورت پروژه ای کار می کنند و یا بیکار هستند و در خانه از پول پدر برای امرار معاش استفاده می کنند.

علیرضا یکی از کاربران شبکه اجتماعی توییتر روز گذشته در واکنش به پاسخ این مسئولان نسبت به شغل فرزندان شان نوشت: مقاماتی که قادر نیستند برای فرزند خود کاری کند، چطور می تواند برای مردم کاری را انجام دهد؟!!!

مریم یکی دیگر از این کاربران هم با توجه به آماری که هر ساله دولت درباره نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاه ها اعلام می کند نوشت: آنگونه که از پاسخ مقامات به فرزندت کجاست مشخص است، نرخ بیکاری فارغ  التحصیلان بیشتر از آمارهای رسمی کشور است. فرزندان مقامات اغلب تحصیل کرده اما بیکار یا کار پاره وقت و گهگاهی دارند. پس  رانت خواری ها مربوط به کیست؟!!!

قرایی مقدم: دلیل بی اعتمادی مردم به مسئولان؛ اتخاذ سیاست های غلط در چند دهه اخیر است

اما در همین رابطه "امان الله قرایی مقدم" جامعه‌شناس و استاد دانشگاه شهید بهشتی، ضمن بی تاثیر بودن به راه انداختن کمپین های از این قبیل و ضرورت داشتن و یا نداشتن آن در جامعه به خبرنگار دیده بان ایران می گوید: بنده معتقدم به راه انداختن چنین کمپین هایی در جامعه ضرورت چندانی ندارد. مطابق نظریه "بوروکراسی ماکس وبر" در نظام اداری لازم است انتخابات و انتصابات غیر شخصی باشد اما متاسفانه در حال حاضر ما شاهد بکارگیر عکس این موضوع در کشور هستیم. متاسفانه در کشور ما، مشاغل بر اساس تخصص و استعداد افراد تخصیص داده نمی شود بلکه تنها آقازاده ها و افراد مشهور می توانند از امکانات به خصوص دولتی استفاده کنند. مردم در امور سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جامعه مشارکت ندارند و افراد مربوط به این مسائل به صورت انتخابی در جایگاه خود قرار گرفته اند نه انتصابی.

وی ادامه می دهد: قانون و قانون مداری و یا به زبان ساده پایبندی به قانون در ایران کماکان ضعیف است. همین دو معقوله باعث بی اعتمادی مردم به مقامات و مسئولان شده است تا جایی که اگر یک امر مثبت و صحیح نیز از جانب همین افراد بیان شود، مردم آن را نمی توانند باور کنند و نادیده می گیرند.

علت این موضوع هم این است که  به دلیل اتخاذ سیاست های غلط در چند دهه اخیر، مردم در این مدت آنقدر دروغ و تزویر و دورویی از سوی مسئولان  دیده اند که دیگر "راستگویی" در جامعه به هیچ عنوان مشهود و قابل لمس نیست.

قرایی مقدم همچنین خاطرنشان کرد: شیوع بی اعتمادی در جامعه می تواند آثار مخربی همچون ضربه ها و آسیب های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، روانی و روحی و همچنین آسیب های سیاسی به دنبال داشته باشد. که به دلایل مختلف بنده معتقدم آنقدر دروغ و تزویر از طریق این افراد مسئول، به مردم و جامعه القا شده است که دیگر هیچ امیدی برای ترمیم و جذب اعتماد مردم جامعه وجود ندارد چراکه این افراد در طی چند دهه اخیر بذر امید و اعتماد را به طور کلی از بین برده اند.