شورای شهر در دو راهی انتخاب/شهرداری از بدنه بدنه این سازمان یا خارج از آن

دیده بان ایران:با توجه به اینکه در دوره جدید اداره شهر تهران انتظار این بود تا تیم جدید مدیران شهری که عمدتا از طیف اصلاح طلب هستند؛ در انتخاب گزینه نهایی شهرداری تهران نگاه سیاسی و حزبی خود را بسیارکمرنگ تر از نگاه تخصصی و مدیریتی جلوه دهند، اما آنچه در این 9 ماه شهرداری تهران آبستن آن بود تنش های سیاسی و سهم خواهی احزاب حامی اصلاح طلبان از شهردار تهران بود.

به همین دلیل بود که محمد علی نجفی که در ابتدای ورودش به این مجموعه سخت مدیریتی سعی کرد با ابلاغ بخش نامه های سه گانه مبارزه با فساد به شهروندان تاثیر اداره شهر تهرانرا فارغ از نگاه های سیاسی نشان دهد، اما تفکر احزاب حامی وی بر نگا تخصصی اداره یک کلانشهر غلبه کرد و با ایجاد یکسری مسائل حاشیه ای نجفی رفتن را بر ماندن ترجیح داد.

اکنون وقت آن است که اداره اصلاح طلبانه شهر تهران بعد از 9 ماه انتظار و تنش با انتخاب شایسته شهردار تهران فارغ شود تا بیش از این اعتماد اجتماعی تهرانی ها نسبت به مجموعه شهرداری تهران از بین نرود.

هفته گذشته بود که در نهایت اعضای شورای شهر تهران با انتخاب محمد علی افشانی و سمیع الله حسینی مکارم دو گزینه فینالیست پست شهردار تهران را انتخاب کردند.

هر چند در این میان برخی از رسانه ها و مدیران حامی یکی از گزینه ها اقدام به تخریب گزینه دیگر کرد تا عرصه را برای رقابت خود بازتر و تعداد رای های بیشتری را به صندوق خود روانه کند، اما به نظر می رسد که در این گرودنه رقابت تخصص گرایی و آشنایی با اداره شهر تهران باید نسبت به هر گونه وابستگی چشم بسته حزبی برای تحقق سهم خواهی های حزبی ارجحیت داشته باشد.

اینکه چگونه و تحت چه شرایطی این دوگزینه به عنوان فینالیست پست شهردار تهران نامشان روی کاغذ نقش بست بماند برای تحلیل سیاست های پشت پرده  احزاب اصلاح طلب که در زمان خود به نقد و بررسی گذاشته خواهد شد.

اکنون سرپرست شهرداری تهران که اتفاقا یکی از گزینه های نهایی این پست نیز هست، به صراحت اعلام می کند که دوران فعالیت اش چه در وزارت آموزش و پرورش و چه در سازمان میراث فرهنگی با دولت اصلاحات بوده است و حتی به درخواست محمد علی نجفی شهردار سابق شهر تهران معاونت مالی و اقتصاد شهری شهرداری تهران را قبول کرده است.

مکارم تاکید دارد که در انتخاب بسیاری از مدیران اصلاح طلبی که اکنون در پست های مختلف شهرداری تهران مشغول به فعالیت هستند دخیل بوده است و از این کار خود نیز پشیمان نیست.

وی انتصابش را به شهردار پانزدهم شهر تهران یعنی محمد باقر قالیباف رد می کند و مدعی است که در زمان وی تنها مدیر یکی از سازمان های زیر مجموعه معاونت مالی بوده است.

سرپرست شهرداری تهران بر این باور است که در اداره شهر تهران تخصص گرایی و شناخت زیر و بم های شهر تهران بر انتخابات سیاسی و حزبی ارجحیت دارد چرا که تهران و شهروندانش اکنون بیش از هر زمان دیگری به آرامش نیاز دارند و نباید با نگاه های سیاسی این آرامش را به طوفان تبدیل کرد.

مکارم در مدت زمانی یک ماهه ای که سرپرست شهرداری تهران بود سعی کرد تا تهران را نه به عنوان معاون مالی شهرداری بلکه بم مانند یک شهردار بشناسد به همین دلیل است که در نگاه و برنامه وی مشکلات شهر تهران طبقه بندی شده است. 

یکی از تاکیدات سرپرست شهرداری تهران این است که یک پایتخت سیاسی را نباید سیاسی اداره کرد بلکه نگاه اجتماعی، فرهنگی با هدف ارتقایب کیفیت زندگی دراین کلانشهر یکی ازنیازهای شهروندانش است. 

از نگاه این کاندیدای تصدی شهرداری تهران حمل و نقل عمومی، آلودگی هوا و مسائل اجتماعی سه مشکل اولیه شهر تهران است و باید بر مبنای این اولویت ها برای اداره شهر تهران برنامه ریزی کرد و فارغ از وعده های توخالی و غیر تخصصی عمل کرد. 

اکنون شهر تهران منتظر تصمیم نهایی اعضای شورای پنجم پایتخت هستند تا ببینند که این بار در انتخاب شهردار هفدهم شهر تهران چه معیارهایی را مد نظر قرار می دهند. آیا باز سهم خواهی های حزبی باعث انتخاب شهردار آینده تهران می شود یا تخصص گرایی و شناخت کامل شهر تهران برای آنها ملاک خواهد بود!