ال اس دی LSD چه نوع ماده ی مخدری است

ال اس دی (L.S.D) یک ماده مخدر توهم زا است که آنرا برای شما عزیزان کاملا شرح می دهیم. این مطلب با عنوان ال اس دی LSD  چه نوع ماده ی مخدری است، در بخش مواد مخدر سایت دکتر سلام منتشر شده است. ابتدا شما را با این ماده ی مخدر آشنا کرده و از اثرات، عوارض، اعتیاد و … آن می گوییم. ابتدا توضی ال. اس. دی (d-lysergic acid diethylamide) با نام های اسید، حبه قرص، سفر، نقطه های ریز، شیشه پنجره، آسمان آبی، کاغذ خشک کن.
که در سال 1943 توسط آلبرت هوفمن کشف شد، قوی ترین ماده توهم زایی است که تاکنون شناخته شده است. تأثیرات رفتاری آن حتی با دوز 20 میکروگرم هم دیده شده است. LSD دارویی است که احساس شخص را نسبت به جایی که در آن است مختل می‌کند و اگر زیاد مصرف شود باعث ایجاد توهم می‌شود. ال. اس. دی از قارچی که بر روی چاودار یا سایر غلات رشد می‌کند؛ به دست می‌آید. ولی به طور مصنوعی هم ساخته می‌شود. مقدار کم ال. اس. دی برای مصارف پژوهشی به طور قانونی تهیه می‌شود و بیشتر به صورت قرص، کپسول و مایع در آزمایشگاههای غیر قانونی برای پخش در خیابان ها تولید می‌شود (گاهی به صورت یک ورقه ژلاتین یا یک قطعه کاغذ خشک کن که هر مربع آن یک دوز است). دوره حداکثر مصرف آن در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 1970 در اوج هیپی گری بوده است. LSD در کبد متابولیزه می‌شود و نیمه عمر آن در بدن تقریباً 2 ساعت است. متابولیت های آن اثرات روانگردان ندارند.  

اثرات مصرف (LSD)

اثرات مصرف LSD می‌تواند غیر قابل پیش بینی باشد. این اثرات به میزان مصرف، شخصیت مصرف کننده و در موارد اندکی به محیط و محل مصرف LSD بستگی دارد. معمولاً تأثیرات آن 30 تا 60 دقیقه پس از مصرف ظاهر می‌شود و 6 تا 12 ساعت به طول می‌انجامد. 4 ساعت اول که بیشترین تأثیر LSD وجود دارد؛ یک Trip نامیده می‌شود. مقدار معمول خیابانی LSD از 50 تا 300 میکروگرم است که به همین علت می‌توان LSD را بر روی کاغذ خشک کن یا پشت تمبرهای پستی نیز قرار داد.
یکی از اثرات LSD ایجاد تغییرات هیجانی و حسی در مصرف کننده است. این تغییرات بیشتر از علایم فیزیکی مصرف است. معمولاً شخص مصرف کننده ابتدا دچار هیجان ها و احساسات شدید و متفاوتی می‌شود و یا احساسات و هیجانات او به سرعت تغییر می‌کند. اگر مصرف LSD بیشتر شود؛ مصرف کننده دچار توهمات بصری لذت بخشی می‌شود. درک مصرف کننده از زمان و از خودش تغییر می‌کند. گاه ممکن است به نظر برسد حواس پنج گانه با هم مخلوط شده اند. حس لامسه بیشتر می‌شود. مصرف کننده ممکن است حس کند رنگ ها را می‌شنود و یا صداها را می‌بیند. به این حالت حس آمیزی (Synesthesia) می‌گویند. در بسیاری افراد، این تغییرات حواس باعث ایجاد ترس و وحشت می‌شوند.
اگر مصرف LSD یک “سفر خوب” باشد مصرف کننده احساس سرخوشی و پرواز می‌کند و اگر یک “سفر بد” باشد، مصرف کننده دچار حس بدی می‌شود. معمولاً اثرات مصرف LSD پس از 12 ساعت رو به تحلیل می‌رود. تأثیرات فیزیکی اولیه انگشت شمارند و شامل سرگیجه، بی حسی، خستگی، ضعف عضلات و لرزش، رفلکس های سریع، افزایش فشار خون، ضربان قلب و دمای بدن، آسیب دیدن مهارت های حرکتی (اختلال تعادل)، تهوع و تشنج می‌شوند. مهم ترین علایم فیزیکی آن قهقهه های ناگهانی است. این قهقهه ها ممکن است در برابر اتفاقاتی که معمولاً خنده دار نیستند؛ پیش بیاید و اغلب هم قابل کنترل نیستند. تغییرات مهم در قوه درک، فکر و خلق با فاصله زمانی اندکی پس از اثرات فیزیکی ظاهر می‌شوند:

– توهمات دیداری و شنیداری واضح که مصرف کننده از غیر واقعی بودن آن آگاه است.
– دچار نقصان شدن درک زمان، فواصل و وزن (احساس معلق بودن با تحت فشار بودن) و فاصله بین اشیای محیط. این مسئله به برخی از افراد نوعی احساس یگانگی با محیط (uniqamystica) می‌بخشد؛ در حالی که برخی دیگر را دچار وحشت می‌کند.
– درآمیختگی احساسات که اغلب به صورت شنیدن رنگ ها و دیدن صداها توصیف می‌شود.
– کاهش کنترل بر روی روند افکار که باعث ترکیب خاطرات با واقعیت می‌شود یا به چیزهای کم اهمیت معناهای بزرگی می‌بخشد.
– احساس پیشرفت و موفقیت در موضوع های واقعی شایع است. جدا کردن یک موضوع از دیگری و خود از دیگران مشکل می‌شود و زوال شخصیت پیشرفت می‌کند.
– LSD به سرعت از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود و به همه بافت ها از جمله مغز می‌رسد.
پس به طور کلی تأثیرات ادراکی آن، تغییرات حواس به خصوص بینایی و شنوایی بوده و تأثیرات روانی هم شامل تغییر خلق، احساسات خیال گونه، تغییر در تشخیص زمان و زوال شخصیت می‌شود.
با مصرف LSD ابتدا تأثیرات جسمی‌و سپس تغییرات بینایی و تقویت صداها ایجاد شده و اجسام به شکل دیگری دیده می‌شوند. در میان این تأثیرات توهم ها نادر بوده ولی تصورات خیال گونه وقتی که چشم ها بسته هستند تقویت می‌شوند.

اثرات جانبی مصرف LSD
اثرات جانبی مصرف LSD عبارتند از : گشادی مردمک چشم ها، بالا رفتن دمای بدن، افزایش فشار خون و ضربان قلب، عرق کردن، کم اشتهایی، بی خوابی، خشکی دهان و لرزش.
تجربه های نا خوشایندی که اغلب مصرف کنندگان LSD آنها را تجربه می‌کنند جدی بوده و عبارت اند از : احساسات و افکار وحشت انگیز، ترس از دست دادن کنترل خود، ترس از دیوانگی و مرگ، ناامیدی.
بازگشت ها یک ناهنجاری عادی مصرف LSD است که هنگام عدم مصرف شخص مصرف کننده پدید می‌آیند. بازگشت ها ممکن است ناگهانی و اغلب بدون هیچ پیش درآمدی باشند و ممکن است چند روز یا حتی چند سال پس از مصرف به وجود بیاید. بازگشت ها تصاویری خیالی هستند که از رنگ های بی شکل تا توهمات وحشت انگیز را در بر می‌گیرند. اگر در مصرف LSD زیاده روی شود، باعث بروز سایکوز درازمدت مانند اسکیزوفرنی شده و گاهی تولید افسردگی شدید هم می‌کند.

نکاتی دیگر درباره LSD
برخی گمان می‌کنند LSD به ان دلیل که مانند دیگر مواد (مثل کوکایین، آمفتامین، هرویین، الکل و نیکوتین) در ابتدا ایجاد وسوسه مصرف خیلی زیادی نمی‌کند، یک ماده اعتیاد آور نیست و مصرف کننده ها بیشتر اوقات می‌توانند هر موقع که بخواهند مصرف خود را کم یا قطع کنند؛ در حالیکه LSD نیز مانند دیگر مواد اعتیاد آور به مرور ایجاد تحمل کرده و وسوسه مصرف نیز ایجاد می‌کند و در نتیجه مصرف کننده ها مجبورند میزان مصرف خود را افزایش دهند تا به حالت خلسه ای که قبلاً تجربه کرده اند، دست یابند. برای بعضی مصرف کننده ها، LSD عواقب خطرناک‌تری نیز می‌تواند در پی داشته باشد.
افزایش تحمل در مصرف LSD، و اثرات جانبی حاصل از مصرف آن، دلایل خوبی هستند که باید از آنها پرهیز نمود.
سمیت مرگ آور LSD خیلی کم است؛ به طوری که مقدار مرگ آور آن برای انسان احتمالاً 200 تا 300 برابر دوز موثر 30 تا 100 mcg (1993 Goble). گزارش های مرگ در اثر مصرف بیش از حد بسیار نادر است. تعدادی گزارش از افرادی وجود دارد که مقدار بسیار زیادی LSD (مثلاً mg 40.000) مصرف کرده اند و زنده مانده‌اند.

ممکن است از 12 تا 24 ساعت بعد از Trip، کمی‌دمغی و خستگی احساس شود و تا از بین رفتن این بی حوصلگی، هوس فوری ایجاد نمی‌شود. معمولاً یک Trip فرد را تا مدتی سیر و اشباع می‌کند. عملکرد شغلی و اجتماعی فرد نیز با مصرف LSD افت پیدا خواهد کرد. خاطرات وقایع افتاده در طول مدت Trip کاملاً روشن است.