یک روانشناس کودک: پدران معتاد عامل 70درصد کودک آزاری ها
فاطمه قاسم زاده: اساسی ترین مشکل کودکان، نبود صمیمیت در خانواده است. کودکی که نمی تواند با خانواده خود به راحتی صحبت کند چطور باید در مواجه با چنین مسائلی به راحتی مشکل خود را با آن ها در میان بگذارد؟ اکثر اوقات هم کودک اعتماد لازم را به خانواده و یا مشاور خود ندارد و ترجیح می دهد در چنین مواقعی حرفی نزند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران؛ فاطمه قاسم زاده روانشناس کودکان و نوجوانان، درباره تاثیر کودک آزاری در سرنوشت و آینده کودکان آسیب دیده گفت:کودک آزاری دو اثر مشخص دارد، اولین تاثیر روی رشد کودک در جهات مختلف عاطفی و اجتماعی و دیگر تاثیر آن روی آینده شخصیتی کودک دارد. فردی که در کودکی مورد آزار قرار گرفته در اکثر موارد در بزرگسالی به شیوه ای که در کودکی مورد آزار قرار گرفته ،روی افراد دیگر پیاده میکند .کودک آزاری مثل یک چرخه است و باید این چرخه متوقف شود .
این روانشناس کودک و نوجوان در ادامه باتوجه به تصویب لایحه حمایت از کودکان گفت: این لایحه بیش از 10 سال است که در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی است، در حال حاضر ما نیاز زیادی به تصویب این لایحه داریم، چرا که همیشه در مورد کودک آزاری فقط مجرم دیده می شود و هیچ حمایتی از کودک آزاردیده نداریم. با تصویب کامل این لایحه یکی از وظایف اصلی ما حمایت از این کودکان است.
وی در ادامه افزود: ایجاد تعادل روانی و حمایت از کودک آزار دیده بسیار ضروری تر از مجازات مجرم است.
قاسم زاده درباره انواع کودک آزاری و تاثیرات آن ادامه داد: کودک آزاری انواع گوناگونی دارد، که شناخته شده ترین آن، کودک آزاری جسمی است که در اکثر موارد از طرف خود خانواده صورت می گیرد، خانواده ها تنبیه کودکان را راه حلی مناسب برای تربیت می دانند، که این کاملا باور غلطی است. دیگر نوع آن کودک آزاری عاطفی است که تاکنون برای اصلاح آن کارهایی هم صورت گرفته است. غفلت از کودکان هم نوعی از کودک آزاری محسوب می شود، که ما اصلا به آن توجهی نداریم. همین که به تربیت کودک، غذا خوردنش، آموزش و موارد دیگر بی توجه باشیم خود نوعی کودک آزاری است، در حال حاضر تاثیر آن را هم در جامعه شاهد هستیم. اکثر کودک آزاری های اخیر ناشی از همین غفلت خانواده است. آخرین واساسی ترین نوع کودک آزاری نیز کودک آزاری ساختاری است، که از طرف یک نظام صورت می گیرد. همین که ما آموزش های لازم را به کودکان ندهیم خودش کودک آزاری ساختاری است. قرار دادن کودکان در رقابت نمره گرفتن و بی توجهی به نیازهای اساسی تر، نوعی کودک آزاری ساختاری محسوب می شود.
این روانشناس در ادامه با تاکید بر آموزش های خود مراقبتی به کودکان ذکر کرد: آموزش خود مراقبتی به کودکان موضوع مهمی است که در کشور ما به آن بی توجهی می شود. ما نباید آموزش خود مراقبتی را با آموزش روابط جنسی اشتباه بگیریم.کودکان باید بدانند در چنین شرایطی باید چه کارهایی انجام دهند، باید بدانند که نباید اجازه دست زدن به بدنشان را به هر کسی بدهند و در مواجه شدن با این موضوع سریعا به خانواده خود اطلاع دهند.
مشاور و برنامه ریز امور آموزشی و روان شناسی کودکان ادامه داد: 70 درصد از این کودک آزاری ها از سمت پدران معتاد صورت می گیرد .
روانشناس کودک و نوجوان با توجه به این موضوع که چرا کودکان در مواجه شدن با این مسئله، حرفی به خانواده و یا مشاور خود نمی زنند، افزود: اساسی ترین مشکل کودکان، نبود صمیمیت در خانواده است. کودکی که نمی تواند با خانواده خود به راحتی صحبت کند چطور باید در مواجه با چنین مسائلی به راحتی مشکل خود را با آن ها در میان بگذارد؟ اکثر اوقات هم کودک اعتماد لازم را به خانواده و یا مشاور خود ندارد و ترجیح می دهد در چنین مواقعی حرفی نزند. خانواده باید اول از همه این صمیمیت را را ایجاد کند و آموزش های لازم را به کودک بدهد تا کودک در این مواقع بحرانی بتواند به راحتی مشکل را با پدر و مادرش در میان بگذارد. - پانا