فروش کلیه در قلب پایتخت! /در کوچه مرگ با 20 تومان کلیه معامله می شود

 دیده بان ایران - سپیده اجلالی: در قلب پایتخت جان انسان معامله می شود!  هر عضوی از بدن را که بخواهید می توانید پیدا کنید خیلی سخت نیست یک آگهی چسبیده به دیوار ، یک گروه خونی و یک  شماره تلفن.

" کلیه فروشی" فوری با گروه خونی ....  

اینجا بازار کلیه تهران است در قلب پایتخت "فروشنده"، "دلال" و "خریدار" یک جا جمع می شوند . بی هیچ واهمه ایی!  کوچه حسینی ، میدان ولیعصر خیلی آشناست خیلی راحت می شود خانواده هایی که ماه هاست در صف دریافت کلیه هستند را دید؛ برای آنها که از بدهکاری کمر خم کرده اند هم آشناست،  اینجا می شود داغ نشسته بر دل را مرهم مالید و  یا حتی می شود زخمی دیگر بر تن باز کرد. اینجا می شود راحت کاسب شد هر  واسطه گری یک تومن، دو تومن آب می خورد کافیست کمی سر و زبان داشته باشید و از همه مهم تر چند آشنا در بیمارستان.

 اینجا برای بعضی از آدم های خاکستری شهر ما  مرهم زخم است و برای برخی دیگر استخوان لای زخم؛ اینجا  را همه با آگهی های  فروش کلیه اش می شناسند. 

به کوچه حسینی که می رسیم،  اولین چیزی که خودنمایی می کند  آگهی های روی در و دیوار  است توجهم را به خود جلب میکند. «به دلیل داشتن بدهی، کلیه با گروه خونی A+ به فروش می رسد. قیمت توافقی می باشد.» اندکی جلوتر میروم سرتاسر دیوار های کوچه با آگهی های این چنینی پوشیده شده است. تعدادی جوان و میانسال در کوچه به دیوارها تکیه داده اند گپ می زنند یا با تلفن صحبت می کنند.

. به گمانم برای معامله کلیه پا به این کوچه مرگ گذاشته اند! چشمم به یک پسر می افتد که با صورت نگران و ناامید به دیوار تکیه داده است و مردی کچل  با برگه ها و کیف سامسونتی در دست با او آرام صحبت می کند. 

در کوچه مرگ  با 20 تومان کلیه معامله می شود 

کمی جلوتر میروم قیافه ناامید پسر جوانی، تمام ذهنم را درگیر خود کرده است. حالا که نزدیک شدم از صحبت هایشان فهمیدم که پسر جوان 27 یا 28 ساله قصد فروش کلیه خود را دارد مرد میانسال کنارش ایستاده و با او حرف می زند  

از لابه لای حرف هایشان متوجه می شوم که می خواهد چیزی را برای پسر جوان بفروشد:" نگران نباش هرطورشده برات میفروشمش"

.مرد  کمی دور می شود و با تلفن خود مشغول صحبت می شود. به پسر نزدیک می شوم و به او می گویم: کلیه ات را میفروشی نگاهی تمام قد به من می اندازد بله خریداری؟  سری تکان دادم و گفتم بله برای مادرم ! از او قیمت را پرسیدم  گفت 25 ولی چون دانشجوام و پول لازمم اگه بخوای 20 میلیون هم  میدم! پرسیدم آخه ارزش داره که بخوای بخاطر پول جوانی خودت را نابود کنی؟ نگاهی بهم کرد و گفت خانوم خریدار نیستی برو! 

کمی جلوتر یه خانوم یه آگهی دستش بود. او هم گویی قصد فروش کلیه خود را داشت. سعی کردم بهش نزدیک شوم پرسیدم چرا میخوای کلیه ات  را بفروشی نگاهی به دور و اطراف می اندازد و می گوید: " دو تا بچه دارم خرجشون نمیرسه ! دیگه هرچی سوال کردم جوابی نداد و گفت خانوم اگه خریدار نیستی وقتمو نگیر!"

به مرد دلال نزدیک شدم ترجیح داد با من صحبتی نداشته باشد  و با ترش رویی گفت: خانوم برو اینجا جای تو نیست!

به سمت بیمارستان امام خمینی می روم. دور تا دور نرده های بیمارستان امام پر است از آگهی های فروش کلیه، کبد و...

علاوه بر فروش کلیه، آگهی های فروش کبد، شش و قلب نیز فراوان به چشم می خورد. واردبخش دیالیز بیمارستان امام خمینی (ره)  شدم و یک راست به سمت ایستگاه پرستاری بخش رفتم. شروع به صحبت با یکی از پرستاران آنجا کردم و خودم را  معرفی کردم تا پاسخی کامل و جامع به سوال هایم بدهد.

از او پرسیدم روزانه چند نفر در اینجا دیالیز می شوند؟ "تقریبا روزانه بین 20 تا 50  نفر  و اکثریت آنها، میانسال هستند و  البته سطح مالی خوبی ندارند اما به لطف بیمه های سلامت  خدمات درمانی تا حدودی به آنها ارائه می شوند.  بیشتر بیماران ما، در لیست انتظار هستند و با وضعیت بدشان منتظر پیوند هستند اما برخی از خانواده بیمارانمان نمیتوانند درد و بیماری عزیزانشان را ببینند به همین جهت در بازار آزاد به دنبال خرید کلیه هستند."

 در ذهنم تمام این اتفاقات را کنار هم میگذاشم و پاذل ذهنم را مرتب می کردم.

 ما در کشور 10 میلیون بیمار کلیوی و مبتلا به فشار خون داریم که هر کدام مستعد ابتلا به بیماری‌های کلیوی هستند هزینه های گزاف دیالیز آنها را  دچار مشکل کرده  است. از طرفی آنهایی که باید پیوند انجام دهند توانایی خرید ندارند!چه باید کرد؟ حال سوال این است که کوچه مرگ تا به کی به کار خود ادامه خواهد داد؟