دردی پنهان که درمان ندارد
تکنسینهای اورژانس 115، بنا به ماهیت کاری خود، سخت ترین شرایط و حوادث را تجربه می کنند و این فشار کاری را قبول کردهاند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، گاهی این سختی و فشار مشکلات حوادث تلخ را نمیتوان با مقیاسی اندازه گرفت، بلکه این سختیها بر پیکره روح و روان آنان تأثیر میگذارد و رفته رفته و روز به روز جراحت خود را بر روان این تلاشگران بیشتر میکند.
«حبیب حسینقلیزاده» یکی از تکنسینهای اورژانس 115 تبریز میگوید: تکنسینهای اورژانس 115، موظفند به همه حوادث جرحی اعزام شوند، حال این حوادث میتوانند از یک تصادف گرفته تا موارد خشونت و ... باشد.
وی در خصوص سختی کار در این مراکز اظهار میکند: تصاویر این حوادث گاهاً چنان دلخراش هستند که امکان نشان دادن آنها در جراید و روزنامهها نیست و گاهی حتی شنیدن نوع حادثه، روح شونده را جریحهدار میکند.
یکی از تکنسینهای اورژانس ادامه میدهد: با این اوصاف تکنسینهای اورژانس 115 باید شاهد و ناظر و درمانگر این صحنههای تلخ باشند و این فشار روحی را با خود به بالین بیمار بعدی و خانواده خود ببرند.
حسینقلیزاده با ابراز تأسف از اینکه با توجه به این فشارهای بالای عصبی وارد شده به تکنسینهای اورژانس 115, هنوز در رابطه با روانکاوی و کاهش فشار عصبی این تلاشگران تفکری نشده است، میگوید: این نیروها روز به روز بخاطر فشار روانی تلخی حوادث، فرسودهتر میشوند.
این تکنسین مرکز اورژانس ادامه میدهد: فشار روانی که آن را با خود به بالین بیماران و خانواده خود میبرند و همین امر هم به بروز برخی مشکلات تنشی برای تکنسینهای اورژانس 115 منجر میشود.
به گزارش ایسنا، امید است تا روزی شاهد طرحی برای حل این مشکل اساسی برای تکنسینهای اورژانس115 باشیم.
انتهای پیام