چه زمانی افراد ریاکار و بی‌کفایت به قدرت می‌رسند!!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، حسین پاکدل در این باره نوشت: «سیاست علم است. علمی والا و خدادادی. علم درست زیستن در اجتماع مدرن. انسان می‌تواند هر شغل و حرفه‌ای داشته باشد ولی با سیاست هم باشد. یعنی بتواند با هوشمدی و فراست مناسبات و مراودات خودش را با هر پدیده تنظیم کند. به موقع و درست تصمیم بگیرد تا بهترین نتیجه را از عملکردش بگیرد. قدیم به آدم با هوش و موفق می‌گفتند باسیاست. پدران و مادران ما در گذشته سیاستِ اداره زندگی را در اثر تجربه و در گذر زمان کسب می‌کردند؛ ما می‌توانیم با مطالعه و تحقیق به این مهم دست پیدا کنیم.

در روزگاری زندگی می‌کنیم که اگر به هر دلیل و بهانه در امور اجتماعی جامعه خود دخالت نکنیم، امور غلط یا درست بی‌دلیل و بهانه به راحتی در تمامی ابعاد زندگی خصوصی و عمومی ما دخالت می‌کند. این که بنشینیم تا روزی روزگاری شرایط ایدآل بر تمامی مناسبات حاکم شود تا ما از جایمان تکان خورده کاری بکنیم هرگز و هرگز و هرگز این اتفاق نمی‌افتد؛ نه برای ما و جامعه ما که برای هیچ‌کس و در هیچ کجای عالم، هیچ‌وقت رخ نمی‌دهد. اگر جامعه‌ای به آرامش و رفاه نسبی دست پیدا کرده این محصول قرن‌ها تلاش و پشتکار افرادِ با درایت آن جامعه بوده است. هیچ جامعه‌ای یک شبه به ارتفاع بلند زندگی دست پیدا نمی‌کند که اگر هم بکند تا پیش از ظهر فردایش فرو می‌ریزد.

این که کسانی بگویند من با سیاست کاری ندارم. من در این امور دخالت نمی‌کنم. دقیقاً بدین معناست که افسار امورش را به‌دست بی‌کفایت‌ترین، افراطی ترین، ریاکارترین و فرصت‌طلب ترین افراد جامعه می‌دهد. از اتفاق کم نیستند کسانی که با تمام وجود و با بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌ها به شکلی هماهنگ با تکثیر و تبلیغ رعب و وحشت و دروغ و تزویر درصددند قشر فهیم را واخورده و دلسرد کنند تا در امور مربوط به سرنوشت خود کوچکترین دخالتی نکنند و درنتیجه آن‌ها میدان را باز دیده و یکه تاز شوند.

اندیشه‌ها و نیت‌ها هرقدر هم که خوب، درست و پخته باشند تا توسط انسان‌های معقول، کاردان و پیگیر زمینه اجرایی شدن پیدا نکنند محال است نقش مؤثری در زندگی ما ایفا کنند. لذا چه محترم اند بادها که لااقل جهت را خود انتخاب مى کنند.»