بی کفایتی زاکانی صدای رانندگان بی آر تی را هم دراورد/وقتی راه شکایت علیه شهرداری به مردم نشان داده شد
لا به لای رپورتاژ های پر طمطراق در رسانه های همسو با شهرداری تهران که مخاطب را مجبور میکند با در دست گرفتن ذره بین به دنبال واقعیت ماجرا باشد تا بتواند آنچه را که در شهر می بیند را در کفه واقعیت و حرف تا عمل قرار دهد، مصاحبه مدیر عامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران مهری بر عدم کارامدی علیرضا زاکانی در حوزه حمل و نقل شهرداری تهران بود. در بحبوحه سبقت مدیران شهری در ارایه گزارش عملکرد با اعداد و ارقام توهمی این بار مهدی علیزاده بود که پذیرفت سر فاصله رسیدن اتوبوس های بی ار ای به ایستگاه گاهی به ۴۰ دقیقه هم میکشد
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ لا به لای رپورتاژ های پر طمطراق در رسانه های همسو با شهرداری تهران که مخاطب را مجبور میکند با در دست گرفتن ذره بین به دنبال واقعیت ماجرا باشد تا بتواند آنچه را که در شهر می بیند را در کفه واقعیت و حرف تا عمل قرار دهد، مصاحبه مدیر عامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران مهری بر عدم کارامدی علیرضا زاکانی در حوزه حمل و نقل شهرداری تهران بود.
در بحبوحه سبقت مدیران شهری در ارایه گزارش عملکرد با اعداد و ارقام توهمی این بار مهدی علیزاده بود که پذیرفت سر فاصله رسیدن اتوبوس های بی ار ای به ایستگاه گاهی به ۴۰ دقیقه هم میکشد و این نشان از همان بازی با اعدادی است که علیرضا زاکانی شهردار تهران بر روی تخته وایت برد برای اندک خبرنگاران همسو با سیاستهای شهرداری تهران و غیر منتقد حرف از تحول آت می زند اما در کف خیابان واقعیت حوزه حمل و نقل چیز دیگری است.
تا به دیروز می شد گفت این مردم هستند که تنها بیننده و نقطه یاب ضعفها در مدیریت شهری علیرضا زاکانی هستند اما در یک مشاهده میدانی که برای خبرنگار دیدهبان رخ داد واقعیت شکلی دیگری از خود را نشان داد.
بنابر گزارش دیده بان ایران؛ حکایت، حکایت راننده یکی از اتوبوس های بی ار تی شهرداری تهران است که با تاخیر نزدیک به ۳۰ دقیقه به ایستگاه میدان فردوسی رسید و با باز شدن درب اتوبوس انبوهی از مسافران وارد اتوبوس شدند تا جایی که درب اتوبوس به سختی بسته شد.
پس از گذشت اندکی از مسیر، مسافران نسبت به عدم تهویه مناسب و ناکارآمدی کولر اتوبوس شروع به اعتراض کردند و راننده نیز پس از اندکی سکوت نسبت به این اعتراض ها واکنش نشان داد.
راننده که مشخص بود خسته از شرایط است با صدایی بلند رو به مسافران گفت: تو رو جان عزیزتان زنگ بزنید ۱۸۸۸ و ثبت شکایت کنید.
راننده ادامه داد: مگه نمیگید زیر فشارید؟ مگه سختتون نیست پس چرا زنگ نمیزنید ۱۸۸۸ بگید اتوبوس چرا نیست؟ چرا زنگ نمیزنید بگید زیر فشارید پس شهرداری داره چیکار میکنه.
همین یه جمله به مانند بنزینی بر روی خشم مردم بود که موجب شعله ور شدن اعتراضات مردمی شد که در نهایت راننده اتوبوس باز ادامه داد: تو پارکینگ ها ماشین هست نمیدن تو خط تا بفرستن اربعین، همه اتوبوس های صفر تک کابین و نگه داشتن تو خط نمی دن.
راننده ادامه داد: اگر خدای نکرده تو این فشار در اتوبوس بشکنه و بلایی سر شما مسافران بیاد، من بدبخت می شم که چرا با این وضعیت به رانندگی اتوبوس اقدام کردم.
حرف های راننده ادامه دار بود تا جایی که حتی مسافران معترض نیز متوجه فشار بیش از حد عصبی به روی راننده شدند و دست از اعتراض کشیدند اما خب اینکه یکی از رانندگان بی ار تی برای مسافران راه و چاه ثبت شکایت مردمی از شرایط موجود وضعیت اتوبوس رانی را نشان داد ، گواه عدم کارامدی شهرداری است که حتی کارمندان وی نیز زیر بار فشار سوء مدیریت ها خسته شدند.
امیدواریم این گزارش موجب واکنش قهری علیرضا زاکانی شهردار تهران با این قشر زحمت کش حمل و نقل عمومی نشود و به مانند اولین اعتصاب آنها در ساختمان و محوطه شرکت واحد در زمان نکاحی رخ داد با انتشار عمومی فیش حقوق رانندگان به دنبال اغنا افکار عمومی نباشد.
شاید به سختی نمونه این ماجرا را در مدیریت شهری پایتخت بتوان یافت که در آن یکی از بدنه شهرداری راه و چاه ثبت شکایت های متعدد علیه حمل و نقل تهران را به عموم مردم آموزش داده باشد تا به نوعی از فشار موجود بر دوش خود شانه خالی کند.
علیرضا زاکانی شهردار تهران چه بخواهد چه نخواهد چه بپذیرد چه نپذیرد باید بداند در میان آحاد جامعه خبری از تخته وایت برد و ماژیک نیست که بخواد از کارهای نکرده بنویسد و بگویید بزرگترین افتخار من ساماندهی حمل و نقل عمومی است