فقدان نشاط اجتماعی کافی و پایین بودن سن ازدواج دلیل رواج کودک آزاری در شهرهای مذهبی است

دیده بان ایران - نوگل تاجدوزیان: مجید ابهری پژوهشگر و آسیب شناس اجتماعی با اشاره به افزایش آمار کودک آزاری در شهرهای مذهبی به خبرنگار دیده بان ایران گفت: 

«پژوهش های رفتار شناسی در بخش آسیب های اجتماعی در کلان شهرها بیشتر از شهرهای کوچک است و همچنین آزار کودکان که بی دفاع ترین و ضعیف ترین اقشار جامعه هستند، شکل های مختلفی دارد و از نگاه رفتارشناسی به محورهای  ذیل تقسیم می شود: 1)آزارهای جسمانی مانند تنبیهات فیزیکی 2)آزارهای روانی مانند تحقیر، تبعیض، تمسخر، دشنام و استفاده از الفاظ غیر اخلاقی 3) آزارهای عاطفی مانند محرومیت از نوازش، تقدیر و توجه برای رشد روانی کودک بسیار ضروری است 4) آزارهای فرهنگی ممنوعیت از تفریح و گردش که جمعیت ایجاد روانی از ضروریات رشد کودک است محرومیت از بازی و اسباب بازی متناسب با سن کودک و محروم نمودن آنها، از آزارهای کودکان به شمار می آید.»

ابهری خاطر نشان کرد: « خانواده هایی که یکی از والدین آنها به مواد مخدر صنعتی اعتیاد دارند، خانواده های کم در آمد و بد سرپرست، تک والدین، خانواده های پرجمعیت و یا خانواده هایی که یکی از والدین آنها زندانی هستند، همچنین خانواده هایی که والدین آنها هر دو شاغل هستند و به شدت گرفتار کار و فعالیت های بیرون از خانه شده اند و اصلا فرصتی برای کودکان خود ندارند، این خانواده ها به صورت مخفی به کودکان خود آزار می رسانند و روحیه آن کودک را شکننده می کنند، بنابراین وقتی حرف از کودک آزاری مطرح می شود فورا نباید یاد داغ کردن و شلاق زدن در نظر ما مجسم شود چرا که آثار بعضی از رفتارها بسیار بدتر از آزارهای فیزیکی می باشد و در روحیه و آینده کودکان اثر بسیار نامطلوبی می گذارد که از نظر روانشناسی بعضی از آنها غیرقابل جبران می باشد.»

این پژوهشگر افزود: « در حال حاضر 2 تا 3 میلیون کودک غایب از مدرسه داریم که والدین آنها  کودکان را از تحصیل که حق اساسی آنها است، محروم می کنند و همچنین به موازات آن بازی و نشاط از ابزار ضرورری رشد کودکان است که برخی از والدین کودکان را از بازی های کودکانه هم محروم می کنند.»

وی تصریح کرد: « افزایش کودک آزاری در شهرهای کوچک و مذهبی به دلیل محدود بودن نشاط اجتماعی و پایین بودن سن ازدواج و فقدان آمادگی روحی و روانی برای مسئولیت پدر و مادر اصلی ترین دلیل کودک آزاری در شهرهای مذهبی می باشد. متاسفانه تضاد تربیتی بین خانواده و مدرسه اصلی ترین عامل محرک برای کودکان می باشد وقتی کودکان در محیط خانه با فضای مجازی یا بازی های رایانه ای آشنایی ندارد و علاقه مند به بازی های رایانه ای و یا حتی صفحات مجازی در ضمیر ناخوداگاه خود می شود و هنگامی که این علاقه خود را برای والدینش باز گو می کند و چون خانواده ها باورهای غلط از دین دارند با فرزندانشان مخالفت می کنند و ازهمان موقع  تضادهای بین والدین و کودک آغاز می شود. فقدان آموزش و مهارت های فرزندآوری و فرزند پروری در اینگونه خانواده ها اصلی ترین عامل کودک آزاری می باشد که از نظر باورهای دینی والدین حق ندارند فرزندان خود را تنبیهات بدنی نمایند و همچنین وجود ناپدری و یا نامادری و ازدواج مجدد والدین عامل تشدید کننده تضادهای رفتاری کودکان می باشد.»

ابهری در پاسخ به این سوال که چرا پدیده کودک آزاری در چند سال اخیر رو به افزایش است و اینکه سن کودک آزاری در سال های گذشته بسیار کاهش داشته است، اظهار کرد: « کاهش سن کودکان آزاردیده در خانواده هایی مشاهده می شود که والدین به مواد مخدر صنعتی اعتیاد دارند و همچنین به دلیل اینکه آمار طلاق افزایش پیدا کرده و سن ازدواج هم در شهرهای کوچک بسیار پایین است.»