تفکیک جنسیتی در شهرداری تهران
در این میان آقای شهردار نه تنها به حرف کارکنان شهرداری اهمیت نداد بلکه نصایح مشفقانه اساتید دانشگاه و سازمان های مردم نهاد و حتی دستگاههای مسئول دولتی مانند معاونت امور زنان ریاست جمهوری یا وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را نیز نادیده گرفت و در عوض همه آنها را با انواع توهین ها نواخت و همه را به بی غیرتی دینی متهم کرد. گویی که غیرت دینی درجه سرهنگی است که فقط سردار معظم قالیباف شهردار تهران می تواند آن را به کسی اعطا کرده و یا از کسی باز ستاند.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران: محمد باقر قالیباف شهردار تهران در سال 1393 طرح جنجالی خود را موسوم به نفکیک جنسیتی در شهرداری تهران آغاز کرد که واکنش های گسترده ای را در سطح جامعه برانگیخت و نگرانی های زیادی را در مورد اعمال رسمی تبعیض های جنسیتی به وجود آورد. این طرح که مبتنی بر بخشنامه رسمی صادره از سوی شهرداری بود بدون اعتنا به این اعتراض ها در حال اجرا بود و شهردار تهران برای توجیه این اقدام تبعیض آمیز و مبتنی بر آپارتاید جنسیتی دست به ابداعات خطرناکتری زد و سعی کرد آن را وجهه شرعی بدهد. این در حالی است که بر اساس نظرات حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری بانوان به عنوان سازندگان جامعه اسلامی دوشادوش مردان نقشی تعیین کننده داشته و با حفظ حجاب و متانت خود در همه صحنه های انقلاب، جنگ و آبادانی کشور و در همه عرصه های علمی و اقتصادی در کنار مردان حضور موثر داشته و دارند.
واقعیت تفکیک جنسیتی چه بود ؟
وقتی که اعتراض ها به طرح تفکیک جنسیتی بالا گرفت، شهردار محترم تهران بر اساس روش همیشگی خود که هر موضوعی را با عصبانیت و جار و جنجال می خواهد مسکوت بگذارد و یا دیگران را وادار کند که آن را فراموش کنند یا حرفی از آن به میان نیاورند، نه تنها توضیح قانع کننده ای به افکار عمومی نداد بلکه با همان روش همیشگی خود دلسوزانی را که ایجاد آپارتاید جنسیتی را متناسب شان نظام جمهوری اسلامی ایران نمی دانستند و صدور بخشنامه های تبعیض آمیز و اجرای برنامه های تبعیض آمیز و تفکیک جنسیتی را وهن این نظام می دانستند، به باد ناسزا و توهین گرفت.
طرح تبعیض آمیز ایجاد آپارتاید جنسیتی بیش از هر کس کارکنان خدوم و زحمتکش شهرداری را رنجیده خاطر کرد. آنان به خوبی آگاه بودند که طرح تبعیض و تفکیک جنسیتی آقای شهردار هیچ هدفی جز بهره برداری های سیاسی کوتاه مدت و آن هم برای شخص ایشان، در بر ندارد و متاسفانه در این زمینه آقای شهردار ابایی از وجه المصالحه کردن کارکنان زحمتکش شهرداری برای رسیدن به اهداف خود نداشت.
در این میان آقای شهردار نه تنها به حرف کارکنان شهرداری اهمیت نداد بلکه نصایح مشفقانه اساتید دانشگاه و سازمان های مردم نهاد و حتی دستگاههای مسئول دولتی مانند معاونت امور زنان ریاست جمهوری یا وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را نیز نادیده گرفت و در عوض همه آنها را با انواع توهین ها نواخت و همه را به بی غیرتی دینی متهم کرد. گویی که غیرت دینی درجه سرهنگی است که فقط سردار معظم قالیباف شهردار تهران می تواند آن را به کسی اعطا کرده و یا از کسی باز ستاند.
دولت مقابل قالیباف ایستاد
سرانجام در این میانه تدبیر ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران کار ساز شد که قاطعانه جلوی این طرح تبعیض آمیز و ایجاد آپارتاید جنسیتی را گرفت. روحانی در واکنش به اقدامات شهرداری تهران و طرح مسئله تفکیک جنسیتی گفته بود: "این تفکرات قرن قجری را کنار بگذارید. به شایستگی های زنان جامعه ما احترام بگذارید. دیوار کشیدن بین مردان و زنان فرهیخته این جامعه راه و رسم تکریم از آنان نیست بلکه وهن جامعه ماست. "
پس از آن بود که طرح تفکیک جنسیتی و اعمال آپارتاید جنسیتی متوقف شد و آقای شهردار مجبور شد که حرف خود را رسما پس بگیرد. البته علت دیگر عقب نشینی وی از اجرای طرح ایجاد آپارتاید جنسیتی این بود که به خوبی دریافت که هدفی که با اجرای این طرح به دنبال آن بود از دست رفته است. جالب این بود که در حالیکه بخشنامه رسمی شهرداری تهران در این زمینه همه جا دیده می شد و شهردار با قوت از اجرای آن دفاع کرده بود، همان روزی که آقای شهردار مجبور شد حرف خود را پس بگیرد از بیخ و بن منکر وجود چنین بخشنامه ای شد!
اگر ورود هوشمندانه و مدبرانه روحانی نبود، چه بسا تا کنون آقای شهردار پیاده روهای تهران را هم دیوار کشیده بود که زنان و مردان از پشت دیوار با یکدیگر مراوده داشته باشند. دیدگاه جناب شهردار در هر زمان بسته به شرایط و البته جهت منافع خودشان تعییر می کند. در این میانه نشان داده اند که اهمیت زیادی برای شان و آبروی دیگران و اعتبار این کشور هم قائل نیستند.
