بیانیه کمیسیون زنان بنیاد باران به مناسبت ٨ مارس روز جهانى زن

به گزارش سایت دیده بان ایران ؛ متن بیانیه به شرح زیر است:

به نام خدایی که انسان را از نفس واحده آفرید و در یکسانی، به بنی آدم کرامت بخشید.

حدود ١٥٠ سال از مبارزات زنان برای دسترسی به حقوق برابر و رفع تبعیض و دریافت خدمات حمایتی ویژه می گذرد . جهان اما، همچنان در گیر نابرابری های جنسیتی است که در سرزمین های مختلف به نسبت و گونه ای خود رابه رخ می کشد. جامعه انسانی از سرزمین های توسعه یافته همچون آمریکا و کشورهای اروپایی، کشورهای ثروتمند عربی، ایران ... تا دیگر جوامع در حال توسعه یا فقیر، هنوز شاهد خشونت های گسترده خانگی یا قتل های ناموسی علیه زنان است. هنوز در سرزمین هایی مثل افغانستان زنان از حق آزادانه آموزش، تحصیل و اشتغال محروم هستند. هنوز در توزیع منابع قدرت و ثروت و نقش آفرینی در راهبری جامعه و نیز در بهره گیری از مواهب شغلی، رفاهی و بهداشتی تقریبا در همه جای گیتی، فاصله معناداری میان جایگاه زنان و مردان دیده می شود. زنانه شدن فقر و بیان اینکه بیش از ٧٠ درصد فقرای جهان را زنان تشکیل می دهند امری نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. گفتنی است که در جهان امروز، مدرنیته موانع مهمی را برای رفع تیعیض های انسانی و جنسیتی از پیش پا برداشته است، اما ساختارهای جدید هنوز برای ایجاد تحول در مناسبات تبعیض آمیز و در روابط مرد سالارانه به سود گروه های آسیب دیده و زنان، توانمندی مطلوب را نداشته است.

واقعیت تاسف بار دیگر این است که در رقابت های قدرت های بزرگ جهانی برای موازنه قوا که از دل آن بنیادگرایانی همچون القاعده، طالبان و داعش با خشن ترین رفتار قرون وسطایی تجهیز شدند و سر برکشیدند و در جنگ های میان ملت ها مثل فاجعه جاری در غزه که تاکنون افزون بر ۳۰ هزار نفر در نسل کشی اسرائیل به خاک و خون در غلطیده یا آواره شده اند، زنان پیش چشم وجدان های خفته و چشمان خواب آلود قدرت های جهانی، در بازارهای برده فروشی یا در بمباران های بی امان،  قربانیان اصلی خشونت بوده اند!  

مسئله زنان در دنیای امروز فراتر از آن است که بتوان با تکیه بر تعارفات و بزرگداشت های نمایشی و یا حتی سهمیه های اجباری قانونی برای مشارکت سیاسی با آن برخورد کرد. مسئله زنان موضوعی عمیقا انسانی و حقوق بشری و اجتماعی ـ سیاسی است که ارتباطی تنگاتنگ با حفظ ثبات و امنیت و چگونگی روند توسعه در جوامع مختلف دارد. ایران هم از این قاعده مستثنی نیست. جامعه ما هم نیازمند بروز اراده ای جدی و ملی از سوی نهادهای قدرت از یک سو و جامعه مدنی از سوی دیگر است؛ اراده ای برای هم اندیشی و سیاست گذاری های سیاسی ـ اقتصادی ـ اجتماعی، فرهنگی و آموزشی و رسانه ای در جهت فهم مسأله زنان و چاره اندیشی برای رفع تبعیض های موجود که ارزش های انسانی عدالت خواهانه را پاسداری کند و همچنین تضمین کننده منافع و امنیت ملی باشد. پیام چنین ضرورتی در کشور ما در جریان اعتراضات زن، زندگی، آزادی در سال ۱۴۰۱ ، به روشنی و رسایی طنین انداز شد؛ گرچه بر مبنای مواضع اعلام شده و اصرار بر پیچیدن نسخه های تاریخ مصرف گذشته از زبان برخی از چهره ها، به نظر می رسد که چشم ها و گوش هایی در برابر پیام مورد اشاره، بسته مانده است. 

خوشبختانه جامعه ما در مجموع از ظرفیت مدنی معتبری برای دیدن واقعیت ها و مفاهمه برای چاره اندیشی برخوردار است. در این میان می توان روی استعداد زنان دغدغه مند ایرانی حساب کرد، زنانی که پیش از نهضت مشروطه، در آن انقلاب، در جنبش ملی، در انقلاب اسلامی و در جنبش و پویش مدنی اصلاح طلبی تا به امروز، جاده عدالت جویی و برابری خواهی را ترک نکرده اند و  با تکیه بر توانایی های زنانه و درک مختصات بومی و فرهنگی ایران زمین، موانع و مشکلات را با ظرافت دور زده و از پای ننشسته اند. امروز خاطره زنده و تجربه گرانبهای این مادران و خواهران ایرانی برای جا اندازی ضرورت عدالت جویی جنسیتی، قومی، فکری و مذهبی و  تحقق برابری در حوزه های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و شغلی ، مدیریتی و فرهنگی و علمی، در دستان ماست. همین طور تجربه زنان تلاشگر در دیگر جوامع از جمله زنان کارحانه های آمریکایی که  حدود ۱۵۰ سال پیش در روز ۸ مارس، نخستین بار پرچم نفی و رفع تبعیض علیه زنان را بلند کردند و با خون خود آن را به دست ملت ها و نسل هاى دیگر سپردند. 

در این میان پیام خوب و امیدبخش این است که زنان در سراسر جهان، انگیزه مند و پر تلاش، برای تحقق برابری حقوقی و منزلتی، پیشگامی می کنند و صدای آنان شنیده می شود.

هشت مارس گرامی باد

کمیسیون زنان باران

١٧ اسفند ١٤٠٢