اعتراض فرزند دکتر شریعتی به دخالت کانون های قدرت در دانشگاه ها/ استقلال نهاد علم را از بین برده اند

تحقیقات علمی از راهنمایی و داوری پایان‌نامه‌ها تا انتخاب موضوع تحقیقات اجتماعی با معیار مصلحت و حساسیت سیاسی مورد داوری و پیگرد قرار می‌گیرد. اگر تا دیروز این حساسیت‌ها تنها مطالعات بر سیاسی و دینی اعمال می‌شد امروزه دامنه این «موضوعات حساس» گسترده شده و گرایش‌هایی چون جمعیت، فرهنگ هنر و... را نیز در برگرفته است و اگر تا دیروز صحن دانشگاه خود حرمت داشت و ورود نیروی غیردانشگاهی تعرض به این حریم قلمداد می‌شد امروز کلاس درس نیز از این تعرض مصون نمانده است.

اخراج اساتید، تعلیق تحصیل دانشجویی و در نمونه اخیر برکناری حتی ریاست دانشگاه به دلایلی غیردانشگاهی، نمونه‌های دیگری است از زیر سوال رفتن آنچه «اقتدار نهاد علم» نامیده می‌شد، از این رو ضرورت دارد پرسش از مسوولیت علم را با پرسش از مسوولیت دانشگاه به عنوان نهاد علم و ضامن، استقلال امنیت و آزادی اصحاب علم، جابه‌جا کرد و شرایط امکان علم‌ورزی را در جامعه دانشگاهی به بحث گذاشت.

پرسش از معنای استقلال خودمختاری آزادی دانشگاه و مساله خنثی بودن تعهد مسوولیت نهاد دانشگاه در برابر میدان سیاست و سرمایه پرسشی مبنایی است که پرداختن به آن امروز برای جامعه دانشگاهی به یک ضرورت بدل شده است.