آزادارمکی، جامعهشناس: به دلیل مهاجرت ها بحران نیروی کار در انتظار کشور است
تقی آزادارمکی، جامعهشناس و استاد دانشگاه تهران: عمولاً وقتی یک واقعیت بزرگ و پیچیده را نبینیم، آن را با مهارتهایی تقلیل میدهیم به یکی از اجزای آن پدیده. درباره مسئله مهاجرت هم این موضوع صدق میکند. جامعه به لحاظ اقتصادی و اجتماعی بیمار است، اما میگویند که نخبه صرفاً به دلیل اقتصادی مهاجرت میکند. این درحالیست که اولین علت مهاجرت نخبگان از کشور دلیل اقتصادی نیست.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ تقی آزادارمکی، جامعهشناس و استاد دانشگاه تهران درباره رویکرد مقامات نسبت به پدیده مهاجرت گفت: «معمولاً وقتی یک واقعیت بزرگ و پیچیده را نبینیم، آن را با مهارتهایی تقلیل میدهیم به یکی از اجزای آن پدیده. درباره مسئله مهاجرت هم این موضوع صدق میکند. جامعه به لحاظ اقتصادی و اجتماعی بیمار است، اما میگویند که نخبه صرفاً به دلیل اقتصادی مهاجرت میکند. این درحالیست که اولین علت مهاجرت نخبگان از کشور دلیل اقتصادی نیست.
اگرچه در کشورهای دیگر به نخبگی این افراد اهمیت میدهند و آنها دچار مشکل اقتصادی نمیشوند. اما نخبهها به این دلیل از کشور ما مهاجرت میکنند که در خیلی از عرصهها، پخمهها حضور و نفوذ دارند و جای نخبهها را پخمهها و شبهنخبهها گرفتهاند.» او اضافه میکند: «دانشگاههای ما نیروی متخصص تربیت میکند، اما نهادها و سازمانها از داخل احزاب وابسته به خود و مناسبات شخصی خود نیرو استخدام میکنند. تعداد بالایی از افراد بهعنوان متخصص روابط بینالملل در دانشگاهها تربیت میشوند، اما وزارت امورخارجه از آنها بهعنوان سفیر و نماینده ایران در خارج از کشور استفاده نمیکند؛ جای این افراد را فرزندان و وابستگان افراد میگیرند؛ در همه وزارتخانهها وضعیت چنین است.
مسئله دیگر، بدبینی نسبت به نخبهها در کشور است. هر کس در این کشور باسوادتر است غربزدهتر تلقی میشود. هر که منتقدتر است، خائنتر تلقی میشود؛ افرادی که تابع هستند محبوب شده و صاحب جایگاه میشوند. به رؤسای دانشکدههای کشور نگاه کنید تا به شرایط پی ببرید. مسئله سوم و بسیار مهم این است که وقتی جامعهای انسجام اجتماعی خود را از دست میدهد قدرت و محبوبیت و کارآمدی مطلوب ندارد نیروهای خود را بیرون میریزد. علت اصلی مهاجرت عدم چسبندگی نظام اجتماعی به نظام سیاسی و فرهنگی است. متخصصین التماس میکنند که از دانش و مهارت آنها استفاده شود، اما این کار را نمیکنند.
بخش اعظم نخبهها نه به دلیل مشکل اقتصادی بلکه به دلیل همین بیرون افتادن از چرخههای مربوط به دانش است که از ایران خارج میشوند. باسوادترین و بهترین افراد این کشور با کمترین هزینهها و دریافتیها فعالیت علمی کردند، اما چون اثر فعالیت علمی خود را دیدند و جذب سیستم شدند، ماندند.» این استاد دانشگاه عنوان کرد: «امروز تنها نخبهها مهاجرت نمیکنند بلکه همه گروههای اجتماعی اقدام به مهاجرت میکنند. تعداد زیادی از مردم ایران میخواهند از کشور خارج شوند.
علت این مسئله فقدان چسبندگی فرهنگی و سیاسی است. همبستگی اجتماعی، سازگاری اجتماعی و فرهنگی، اخلاق عمومی و... دچار افول شده است. افراد ولو کارگر ساده، مهاجرت میکنند به این دلیل که احساس میکنند شرایطی که در اینجا وجود دارد آزارش میدهد درحالیکه در کشور دیگر آزار نمیبیند.» او درباره افزایش نرخ آزادسازی مدرک بهعنوان راهکاری برای ممانعت از مهاجرت نخبگان، عنوان کرد: «امروز در وزارت علوم هجمهای فراگیر نسبت به آزادسازی مدرک فارغالتحصیلان به راه افتاده است. این هجمه بهقدری زیاد است که معاونت آموزشی وزارتخانه از کارشناسان آموزشی دانشکدهها و دانشگاهها طلب نیرو کرده است که نمیرسیم پول بگیریم و مدارک را آزاد کنیم.
این نیروها در دانشگاه آموزش میدهند که به آزادسازی مدارک کمک کنند. این مسئله نشاندهنده آن است که مهاجرت افراد در کشور افزایش داشته است که شامل وزارت علوم و وزارت بهداشت نیز میشود. البته ۲۰ سال است که جامعهشناسان فریاد میزنند سرمایههای ملی از کشور خارج میشوند، اما کسی گوش نکرد. اما امروز در وزارت علوم پول میگیرند و مدرک میدهند و مردم میروند. دولتها اگر به فکر مردم خودشان نباشند باید به فکر چه کسی باشند. چرا نباید برای مردم کاری کرد.»
آزادارمکی تاکید کرد: «مشکل عمده آن است که بخش اعظم فارغالتحصیلان کشور در حال مهاجرت هستند. به علاوه اینکه سایر گروهها هم در حال خروج از کشور هستند. این اتفاق عظیم منجر به بحران نیروی انسانی در کشور میشود. فکر نکنید که تنها افراد دارای مدارک بالای تحصیلی میتوانند مشکلات کشور را حل کنند؛ هر کس که قادر به این کار است اعم از اینکه مدرک تحصیلی بالایی داشته باشد یا نه، از کشور میخواهد خارج شود. ما در آینده نزدیک دچار بحران مدیریتی، کارشناسی، نیروی کار و از همه مهمتر، علم و دانش خواهیم بود.»
منبع: هم میهن