درویش، کنشگر محیط زیست: طرح انتقال آب رامیان منجر به فرونشست زمین خواهد شد/ این طرح تهدید جدی برای اراضی کشاورزی است/ طرحهای انتقال آب نارضایتیها را تشدید می کند
محمد درویش کنشگر محیط زیست درخصوص تبعات طرح انتقال آب از رامیان به آزادشهر به سایت محمد دیدهبان ایران گفت: «رامیان یکی از دشتهای ممنوعه استان گلسستان است که قدمت ممنوعیت آن به سال 1371یعنی 31سال پیش بر میگردد.طبق قانون مکانی که دشت ممنوعه است به هیچ عنوان نباید در آن چاه حفر شود اما در حال حاضر تصمیم بر حفر 13 حلقه چاه در منطقه را دارند تا بتوانند مشکل آب شرب منطقه آزادشهر را برطرف کنند که این عمل میتواند فوق العاده نگران کننده باشد چون در حال حاضر بحران در این منطقه جدی است و اگر این تصمیم اجرایی شود باعث تهدید جدی اراضی کشاورزی و به احتمال زیاد فرونشست زمین خواهد شد.
به گزارش سایت دیدهبان ایران؛ اخیرا یک طرح انتقال آب در حال اجرا شدن است و آن طرح انتقال آب از منطقه ای در شهرستان رامیان که به نگین سبز استان گلستان معروف است، به سمت آزاد شهر در دستور کار است.طرح انتقال آب رامیان به آزادشهر با ظرفیت سالانه حدود 20 میلیون مترمکعب معادل 620 لیتر در ثانیه و معادل نیاز آب شرب 200هزار نفر در سال، یعنی چند برابر جمعیت منطقه، نه تنها برای مردم آزادشهر آب نمی شود؛ بلکه باعث خشک شدن "دشت رامیان" که خود در شرایط بحرانی قرار گرفته و به شدت بیلانی منفی دارد، خواهد شد.
محمد درویش کنشگر محیط زیست درخصوص تبعات این انتقال آب به دیدهبان ایران گفت: «رامیان یکی از دشتهای ممنوعه استان گلسستان است که قدمت ممنوعیت آن به سال 1371یعنی 31سال پیش بر میگردد.طبق قانون مکانی که دشت ممنوعه است به هیچ عنوان نباید در آن چاه حفر شود اما در حال حاضر تصمیم بر حفر 13 حلقه چاه در منطقه را دارند تا بتوانند مشکل آب شرب منطقه آزادشهر را برطرف کنند که این عمل میتواند فوق العاده نگران کننده باشد چون در حال حاضر بحران در این منطقه جدی است و اگر این تصمیم اجرایی شود باعث تهدید جدی اراضی کشاورزی و به احتمال زیاد فرونشست زمین خواهد شد.»
وی ادامه داد: «مشکل اصلی استان گلستان آن است که قربانی تفکری شدیداً آبمحور در چیدمان توسعه شده؛ تفکری که اگر تداوم یابد فقط رامیان و آزادشهر و گنبد و مینودشت را دچار مشکل نخواهد کرد، بلکه کل استان متضرر خواهند شد. مزیتهای واقعی استان با وجود برخورداری از ممتازترین پارک ملی ایران و خاورمیانه، توسعه گردشگری طبیعی است. علاوه بر این، تقویت صنایع محلی مثل نوغانداری، نساجی و تبدیل شالیزارها به پنبهزارها میتواند به حفظ منابع آبی منطقه کمک کند.»
درویش افزود: «حال که اعتراض به این طرح حفاری چاه زیاد شد مسئولین تصمیم به احداث سد در بالا دست رودخانه رامیان گرفتند تا به تعبیر خودشان مشکل آب اهالی منطقه را حل کنند؛ در حالی که احداث سد نیز مشکلات زیادی در منطقه ایجاد میکند.»
این فعال محیط زیست درباره مشکلاتی که احداث این سد به همراه دارد، عنوان کرد: «این اقدام به قطع دهها هزار درخت هیرکانی منجر میشود وهمچنین تهدید جدیتر این است که این رودخانه مهمترین منبع تغذیه دشت رامیان است؛ یعنی اگر سد ساخته شود بحران جدیتری برای رامیان و ازاد شهر ساخته میشود و منطقه را با مشکل رو به رو خواهد کرد.»
درویش درمورد راههای جایگزین انتقال آب، به دیده بان ایران گفت: «راهکار پیشنهادی این است که یک شبکه تصفیه خانه آب در آزادشهر تاسیس شود و اجازه ندهیم فاضلاب به صورت خام وارد دریای خزر شود همچنین مرمت شبکه فرسوده لوله کشی در دستور کار قرار گیرد چراکه طبق آمار مدیران منطقه تا 75درصد باعث هدر رفت آب در این شبکه است. این شبکه فرسوده است و اگر فشار جدید هم وارد شود نمیتواند آن را تحمل کند و تمام لولهها دچار ترکیدگی میشود و باز هم آب گیر مردم رامیان نمیآید.»
وی ضمن تاکید بر اینکه طرحهای انتقال آب نارضایتیها را تشدید میکند و یک بحران بزرگ محیط زیستی اتفاق میافتد، خاطرنشان کرد: «طرحهای انتقال آب نارضایتیها را تشدید و بحران زیست محیطی ایجاد می کند.امیدوارم مسئولان هوشمندانه رفتار کنند و وزارت نیرو به وظایف خود عمل کند و جلوی این قانون شکنی را بگیرد.»
منبع: سایت دیدهبان ایران