انجمن جامعهشناسی ایران خبر داد؛ اخراج دکتر رضا امیدی از دانشگاه تهران
دکتر رضا امیدی استاد گروه توسعه و سیاستگذاری اجتماعی دانشگاه تهران از این دانشگاه اخراج شده است
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ انجمن جامعه شناسی ایران از اخراج دکتر رضا امیدی استاد گروه توسعه و سیاستگذاری اجتماعی دانشگاه تهران خبر داد.
بنابر گزارش دیده بان ایران؛ انجمن جامعه شناسی ایران با اعلام این خبر در بیانیه ای نوشت: متاسفانه با خبر شدیم که قرارداد همکاری آقای دکتر رضا امیدی استاد گروه توسعه و سیاستگذاری اجتماعی دانشگاه تهران لغو شده و ایشان عملا از دانشگاه اخراج شدهاند. بسیاری از اساتید همکار و دانشجویان ایشان، با انجمن تماس داشته و ابراز تاسف کردهاند که از خدمات علمی و ارزشمند همکاری گرامی و ارجمند و استادی برجسته و توانا محروم میشوند. اعضای هیات مدیره انجمن جامعهشناسی ایران نیز از این خبر بشدت متاثر شده و اینگونه مظالمی که دارد هر روز بر دانشجویان و اساتید دانشگاه وارد میشود و عرصه علم و دانشگاه را مکدر میسازد ناروا دانسته و باور دارند که این اقدامات ناعادلانه، موجب تشدید نارضایتی در میان اساتید و دانشجویان شده و بر ساحت علم و دانشگاه آثار مخربی بر جای خواهد گذاشت. تا کی باید منتظر این بیعدالتیها بود و پیش چه کسی باید این تظلمها برده شود؟ آیا فریادرسی هست؟
هیات مدیره انجمن جامعهشناسی ایران
پیش از این نیز روسای چهار انجمن علوم اجتماعی ایران در تاریخ ۲۴ مهر طی نامه ایی به وزیر علوم درباره اعتراضات، لزوم گفتگو و رفع محدودیت از دانشجویان و اساتید انتقاد کرده بودند که متن کامل این نامه در پی می آید:
نامه مورخ ۲۴ مهرماه روسای چهار انجمن علوم اجتماعی به وزیر درباره اعتراضات، لزوم گفتگو و رفع محدودیت از دانشجویان و اساتید
جناب آقای دکتر زلفی گل
وزیر محترم علوم تحقیقات فناوری
سلام علیکم
این روزها ایران ما شاهد اتفاقاتی است که در صورت مواجهه غیرعالمانه با آن، پیامدهای ناگواری برای کشور و صدمات جبرانناپذیری برای دانشگاه، دانشجو و نهاد علم در بر خواهد داشت؛ اتفاقاتی که در کنار آنچه در خیابان و از همه مهمتر در روح، روان و اندیشه ساکنان این مرز و بوم رخ میدهد، عاملی برای ناامیدی، از خودبیگانگی سیاسی و اجتماعی و مهاجرتهای گسترده دانشگاهیان و کسانی میشود که جامعه به حضور، عمل و اندیشهشان بسیار نیازمند است. اگر اتفاقات امروز را در کنار رخدادهای سالهای گذشته که موجب بروز اعتراضات گسترده کشوری و منطقهای شد قرار دهیم، شاهد روندی از تراکم نارضایتیها و بروز دردها و رنجهایی در جامعه خواهیم بود که نه تنها هیچگاه التیام نیافته بلکه طی این سالها پاسخ درخوری هم نگرفته است. پیش از این بارها و بارها جامعهشناسان و سایر دانشمندان علوم اجتماعی و اقتصادی با ارائه تحلیلها و ارزیابی شرایط بحرانی جامعه، هشدارهای لازم را داده بودند و اینکه ادامه چنین وضعیتی چه مخاطراتی برای آینده کشور در بر داشته و خواهد داشت و چگونه موجب از دست رفتن سرمایههای انسانی، اقتصادی و اجتماعی این سرزمین میشود. با این وصف، این روزها مجددا شاهد بروز اعتراضات و اتفاقاتی هستیم که توان و یارای ما را برای پاسخگویی به نسل جدید این سرزمین به محک آزمون گذاشته است.
ما انجمن های علمی علوم اجتماعی (انجمن جامعه شناسی ایران، انجمن انسانشناسی ایران، انجمن جمعیتشناسی ایران و انجمن ارتباطات و مطالعات فرهنگی) بر این باوریم که در شرایط فعلی، روشهای تکراری فرونشاندن قهری اعتراضات و بازداشت گسترده معترضین چارهساز نیست. باور داریم و شایسته است تا رخدادهای سالیان اخیر با روشهای علمی و بدون پیشداوریهای ارزششناختی و بطور شفاف تحلیل و تبیین شود. باور داریم و شایسته است تا در فضایی دور از انگزنی و اتهام، گفتگوی جدی داشته باشیم و امکان نقد و ارائه راهکار را فراهم سازیم. این مهم، در روزهای گذشته در بیانات مسئولین نظام نیز مورد تاکید قرار گرفته و ذینفعان و ارباب اندیشه و خرد را به گفتگو بهمنظور تغییر و بهبود شرایط کشور و برون رفت از زمینههای اعتراضات خیابانی دعوت کردهاند. اگرچه تاکنون بارها در پی رخدادهای اعتراضی، نشستهایی پراکنده برای تبیین شرایط اقتصادی، اجتماعی و دلایل این رخدادها با حضور کارشناسان و اساتید دانشگاه برگزار شده است و در تمام این سالیان بوده اند دانشگاهیانی که در این باره گفته و نوشته اند، اما به نظر می رسد اولا این گفتگوها یا طرح دیدگاهها، بطور پراکنده بوده و سازمان مدونی نداشته و به همین دلیل امکان بهرهبرداری از آنها نیز فراهم نشده است. دوم آنکه این گفتگوها عمدتا یک طرفه بوده و یا عملا گفتگو نبوده بلکه طرفین تنها سخن خود را مطرح کرده اند و عملا گفتگویی چارهساز محقق نشده است. از این روست که نهادهایی مانند انجمنهای علمی که دانشگاهیان و ارباب اندیشه در آن حضوری داوطلبانه دارند، شایسته است تا فعالتر شوند و زمینه علمی و واقعبینانه گفتگوهای راهبردی را فراهم آورند.
جناب آقای وزیر
ساحت علوم اجتماعی ساحت نقد و تبیین مسائل اجتماعیست. ماهیت این علوم بر انتقاد، به منظور تبیین مسائل جامعه استوار است. طبیعیست که از اهالی این رشته باید بیشترین میزان نقد و ااین ساحت علم است که میتواند این روزها درباره وضعیت اجتماعی حال و آینده کشور، موقعیت گروههای سنی، جنسی معترضین از جمله مطالبات زنان و جوانان این سرزمین و نیز تغییراتی که در ارزشها و هنجارهای اقشار و گروههای اجتماعی پیش آمده و همچنین، شکافهای اجتماعی موجد بروز رخدادهای اخیر بیاندیشد و ریشههای اجتماعی آنرا بهمنظور برونرفت از این شرایط دشوار توضیح دهد. با این وصف، از شما به عنوان وزیر علوم دعوت میشود مبدع این سلسله گفتگوها به میزبانی انجمنهای علمی علوم اجتماعی باشید. چنانچه موافقت شود و زمینه مناسب برای آن فراهم شود، تلاش خواهد شد تا نهاد گفتگوهای اجتماعی در انجمنهای علمی تاسیس شده و در مجموعه نشستها، اهالی علوم اجتماعی با دیدگاههای متفاوت بر سر تحلیل رخدادها و مسائل اجتماعی روز به گفتگو بپردازند.
البته استحضار دارید که گفتگو، نیازمند فضای علمی و دانشگاهی مورد اطمینان است. نمیشود برخی از اهالی دانشگاه بهویژه دانشجویان این حوزه (از جمله آقای میرشاهین فاطمی و مروارید ایاز) در بند بمانند و دانشگاه که پایگاه انجمنهای علمی است محفل گفتگو شود. نمیشود برخی از اساتید مبرز (مانند دکتر رضا امیدی و دکتر محمد فاضلی) تهدید به اخراج و ایجاد تنگناهای شغلی گردند و ما شاهد نشستهایی باشیم که از سوی قاطبه اهالی علم اعم از استاد و دانشجو مورد استقبال قرار گیرد. از این رو، انجمنهای علوم اجتماعی، همزمان با درخواست برای تاسیس نهاد گفتگویی، خواستار تلاش جنابعالی برای آزادی کلیه دانشجویان بازداشت شده که فرزندان ما هستند و نیز رفع تنگناهای ایجاد شده برای اساتیدی است که سالهاست در تبیین و شناساندن مسائل اجتماعی و نقد سیاستهای ناکارآمد شناخته شده هستند. باشد تا با حضور آنان در دانشگاه، چراغ اندیشه و انگیزش برای این سرزمین، همیشه روشن و تابان بماند.
در پایان امیدواریم که مراکز علمی و دانشگاهی بتوانند در این شرایط پیچیده و دشوار به مدد اندیشه و با نقد علمی رویکردهای سیاسی اجتماعی و شناسایی مسائل اجتماعی کشور، موجبات بهبود و پیشرفت این سرزمین را فراهم آورند.
سعید معیدفر رییس انجمن جامعهشناسی ایران
محمد میرزایی رییس انجمن جمعیتشناسی
جلالالدین رفیعفر رییس انجمن انسانشناسی
هادی خانیکی رییس انجمن ارتباطات و مطالعات فرهنگی