الستی جامعه شناس: اگر شکاف های قومیتی در ایران ترمیم نشود با بحران روبرو می شویم/ ملیگرایی در اولویتهای کارگزاران فرهنگی نظام نیست / صدا و سیما یکی از عوامل اختلافات قومی است
محمدعلی الستی جامعه شناس درباره وقایع هفته پیش در ورزشگاه یادگار امام تبریز گفت: درباره کنترل بدرفتاریهایی که مثلاً در تبریز یا شهرهای دیگر مشاهده میشود، باید گفت وقتی یک عارضه که میتوان برطرف شود٬ به دلیل بیاعتنایی برطرف نمیشود به یک مشکل تبدیل میشود و بازهم حل نشود در قالب بحران بروز و ظهور میکند. به تعبیری درست تر اگر شکاف های قومیتی در ایران ترمیم نشود با بحران روبرو می شویم.با این توضیح که بحران اقتصادی، معیشتی، اجتماعی و سیاسی با برخوردهای سلبی برطرفشدنی نیست.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ حادثه تلخ ورزشگاه یادگار امام تبریز در جریان بازی پرسپولیس و تراکتور بار دیگر مسئله قوم گرایی و دلایل گسترش آن را در رسانه ها مطرح کرده است؛ برای بررسی دلایل افزایش قوم گرایی و هویدا شدن آثار آن در فوتبال به سراغ محمدعلی الستی٬ جامعهشناس رفتیم تا به چرایی بروزاین پدیده نابهنجار در ورزشگاه ها بپردازیم.
مشروح گفتوگوی سایت دیدهبان ایران با محمد علی الستی جامعه شناس درباره ریشه های قوم گرایی را در ذیل بخوانید؛
محمدعلی الستی با اشاره به اینکه قومیگرایی لزوماً جای اشکال ندارد، اظهار داشت: اینکه مردم هر کدام به یک منطقه و زبانی تعلقخاطر داشته باشند، امری طبیعی و حتی میتوان گفت، منطقی است. مساله اما چیزی جز این نیست که این حس باید بهواسطه مدیریت مناسب فرهنگی هدایت شود. مثلاً در ایران که قومهایی نظیر ترک٬ لر٬ کرد و ... زندگی میکنند که همهشان ایرانی هستند، اگر با درایت کار فرهنگی صورت بگیرد تا همه اقوام خودشان را سنگبنای «ملت» بدانند و ماهیت کشور را نشاًت گرفته از تنوع قومیتی بدانند و به این فهم برسند که علایق قومی همان علایق ملی است. بسیاری از این اختلافات و چالشهای فعلی به راحتی قابل حل میشوند. چرا که همگرایی میتواند به اتحاد برسد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: اما اگر به دلیلهای مختلف مانند تبعیض قومیتی باعث به وجود آمدن عقدههای قومیقبیلهای شود، طبیعتاً تعلقات قومی به تعصب منجر شده و واگرایی به وجود خواهد آورد. البته در سالهای گذشته برای اعتلای قومها کارهایی انجام شده است٬ اما کافی نبودند و بههمین دلیل قومها به این باور نرسیدهاند که در کنار هم «ملت» را تشکیل دادهاند. مثلاً در صدا و سیما مجری میگوید، به یک موسیقی زیبای آذربایجانی گوش بدهیم و چند دقیقه بعد خبر از پخش موسیقی اصیل ایرانی میدهد، یعنی موسیقی آذربایجانی از نظر صدا و سیمای ملی موسیقی ایرانی محسوب نمیشود! این نشان میدهد که صدا و سیما نیامده تا عناصر ملی را گردهم بیاورد. این موضوع در شبکه های استانی بیشتر مشهود است اما متاًسفانه بحث ملیگرایی در اولویتهای کارگزاران فرهنگی جایی ندارد.
این جامعه شناس درباره وقایع هفته پیش در ورزشگاه یادگار امام تبریز گفت: درباره کنترل بدرفتاریهایی که مثلاً در تبریز یا شهرهای دیگر مشاهده میشود، باید گفت وقتی یک عارضه که میتوان برطرف شود٬ به دلیل بیاعتنایی برطرف نمیشود به یک مشکل تبدیل میشود و بازهم حل نشود در قالب بحران بروز و ظهور میکند. به تعبیری درست تر اگر شکاف های قومیتی در ایران ترمیم نشود با بحران روبرو می شویم.با این توضیح که بحران اقتصادی، معیشتی، اجتماعی و سیاسی با برخوردهای سلبی برطرفشدنی نیست.
این در حالی است که تصمیمگیران یادشان باشد در همه اتفاقهایی نظیر جنگ٬ زلزله و هر مشکلی که به وجود آمده است همه اقوام در کنار هم و با هم سختیها را پشت سر گذاشتهاند تا بتوان اینطور نتیجهگیری کرد که با مشارکت دادن به همه سلیقهها٬ میتوانیم به راحتی از هر بحرانی گذر کنیم و «وحدت» که از اوجب واجبات است را به هدفی که محقق شده، تبدیل کنیم.
محمدعلی الستی در پایان گفت: اگر به این بایدها و نبایدها توجهی جدی نشان بدهیم٬ حتماً درگیریهای هزینهساز قومی و قبیلهای به کمترین حالت ممکن خود خواهد رسید.
منبع: سایت دیده بان ایران