شوهر دادن نوجوان ۱۵ ساله مبتلا به یک معتاد مبتلا اچآیوی توسط بهزیستی!
کودکی ۹ ساله که والدینش را در اثر اچآیوی ایدز از دست داده و ساکن یکی از شهرستانهاست توسط خانواده به بیمارستان منتقل شده و پزشکان متوجه میشوند سایر اعضای خانواده که مسئولیت او را بر عهده گرفتهاند از دادن دارو به این کودک خودداری میکنند، چون معتقدند که او مردنیست و به کودک دارو نمیدهند که زودتر این اتفاق بیفتد. این گوشهای از زندگی تلخ یتیمان اچآیوی است.
در جامعه ایرانی شمار کودکانی (افراد زیر ۱۸ سال) که در خلاء قوانین حمایتی، نبود امکانات برابر در نقاط مختلف کشور، فقر اقتصادی، فقر فرهنگی و عدم آموزش جامعه درباره نحوه برخورد با کودک، زندگی سختی را از سر میگذرانند کم نیست. کودکهمسران، بیوهها، کودکمادران، کودکان دارای اعتیاد، کودکان قربانی تجاوز و تعرض، کودکان ساکن در مناطق محروم کشور، کودکان کار و... همگی در همین گروه جای میگیرند.
با این حال در جامعه ما گروهی از کودکان هستند که با وجود زندگی سختی که دارند کمتر مورد توجه قرار میگیرند. این گروه از کودکان و نوجوانان نه توان بیان مشکلاتشان را دارند و نه علاقهای به بیان دردهایشان برای جامعهای که آنها را کاملا و چه بسا به عمد به حاشیه رانده و پس زده تا در سکوتی تلخ به فراموشی سپرده شوند. این گروه کودکانی هستند که زیستشان تحتتاثیر اچآیوی ایدز قرار گرفته است.
شناسایی ۱۴۰ یتیم اچآیوی ایدز
به گزارش جامعه ۲۴ ، کودکان متاثر از این ویروس به دو گروه تقسیم میشوند گروهی که والدین خود را تحت تاثیر این بیماری از دست دادهاند و ممکن است خود نیز در جرگه بیماران قرار داشته باشند و گروهی که در کنار خانواده زندگی میکنند، اما این ویروس زندگیشان را به شدت تلخ کرده است. با این حال درک این مساله که کودکان فاقد سرپرست یا به اصطلاح یتیمان ناشی از اچآیوی ایدز در نبود والدین در شرایط سختتری زندگی میکنند از اهمیت بهسزایی برخوردار است.
این کودکان چه در کنار اعضای خانواده زندگی کنند و چه در مراکز نگهداری از کودکان بدسرپرست، اما غالبا از سوی اطرافیان خود و جامعه مورد انگ و بیمهری قرار میگیرند، زیرا حضور آنان باعث ترس در میان اطرافیان میشود به دلیل این تصور اشتباه که این کودکان نباید در کنار افراد فاقد این بیماری زندگی کنند و حضور آنها با ابتلا به این بیماری برابر است.
با این حال، اما تعداد این کودکان در کشور چندان هم کم نیست بهگونهای که سال گذشته فرید براتی سده مدیرکل وقت توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور اعلام کرده بود در ایران ۱۴۰ یتیم ایدز شناسایی شده داریم که اکثر آنها با خویشاوندان خود زندگی میکنند البته این اعداد در حالی بیان میشود که مشخص نیست آیا کودکان مبتلایی در کشور وجود دارند که هنوز شناسایی نشدهاند یا خیر؟
نگاهی به زندگی یک کودک مبتلا به اچآیوی/ نگاه همراه با ترس پزشکان به این کودک
مهتاب کوچولو یکی از همین کودکانی است که زندگی با آنها سر مهربانی نداشته، او با اچآیوی به دنیا آمده و شاید تنها اقبالی که داشته ابتلای همزمانش به بیشفعالی بوده است معضلی که گرچه او را هر چه بیشتر از درس و مدرسه محروم کرده، اما باعث شده که نه از بیماریاش چیزی بداند و نه متوجه نگاههای عجیب و غریب و همراه با ترس افرادی شود که از بیماری او آگاه میشوند.
مادر مهتاب که هنگام تولد فرزندش متوجه ابتلای خود به اچآیوی شده است به جامعه ۲۴ توضیح میدهد: مهتاب مدرسه نمیرود، اما اگر قرار بود ثبتنامش کنیم نمیدانستم چگونه باید مشکلش را با مسئولان مدرسه درمیان بگذاریم که واکنش بدی نداشته باشند.
مادر که خود مبتلا به این بیماریست، اما از پزشکان به شدت گلایهمند است و میگوید: آنها ناسلامتی درس خوانده و با این بیماری آشنایی دارند، اما هر وقت مهتاب را میبرم دکتر به محض اینکه از بیماریش آگاه میشوند رفتارشان متفاوت میشود، اصلا نوع نگاه و طرز رفتار و گفتارشان بد میشود به شکلی که معذب میشوند. هربار خدا رو شکر میکنم که فرزندم به دلیل مشکلی که دارد متوجه این برخوردها نمیشود و مجبور نیستم درباره بیماریاش به او توضیح بدهم.
البته این تنها گوشهای از مشکلات فرزندان مبتلا به اچآیوی است آن هم کودکی که در کنار خانواده زندگی کرده و آنقدر خوشبخت بوده که همه اعضای خانواده بیماری او را پذیرفته و با او مانند فرد فاقد بیماری رفتار میکنند، اما همه کودکان مبتلا از چنین اقبالی برخودار نیستند بهویژه اگر پدر یا مادر در کنارشان نباشد.
شرایط سخت یتیمان اچآیوی در بهزیستی
الهه شعبانی، مدیرعامل انجمن احیای ارزشها که به صورت تخصصی در حوزه افراد مبتلا به ایدز فعالیت میکند درباره مشکلات این کودکان و بهویژه کودکان بیسرپرست مبتلا به این بیماری به جامعه ۲۴ میگوید: کودکان یتیم اچآیوی یک عبارت جهانیست. این عبارت وقتی مطرح شد که بیماری اچآیوی ایدز باعث از دست رفتن جوانان زیادی در جهان و بهویژه کشورهای آفریقایی شد و در نتیجه بسیاری از کودکان در سراسر جهان والدین خود را به دلیل این بیماری از دست دادند.
وی ادامه میدهد: برای اینکه توجه مردم جهان به این موضوع جلب شود که چقدر این بیماری میتواند خطرناک بوده و بر فرزندانشان تاثیرگذار شود روز ۷ می مصادف با ۱۷ اردیبهشت به عنوان روز جهانی یتیمان اچآیوی ایدز در نظر گرفته شد.
مدیرعامل انجمن احیای ارزشها با تاکید براینکه برای عدم انتقال این بیماری از مادر به کودک باید سه مساله رعایت شود، عنوان میکند: شرط اول آگاهی مادر نسبت به بیماری خود است و اینکه تحت درمان باشد، زایمان به صورت طبیعی انجام نشود و به صورت سزارین باشد و اینکه بچه بعد از تولد شیر مادر را استفاده نکند. این سه شرط باعث میشود که ویروس از مادر به کودک منتقل نشود که انجمن ما از این لحاظ زنان دارای اچآیوی مثبت را حمایت میکند.
وی درباره رنجهای کودکان بیسرپرست دارای اچآیوی مثبت عنوان میکند: اولین مشکلی این کودکان آن است که به دلیل عدم آگاهی و آموزش درست در جامعه آنها بعد از مرگ والدین توسط سایر اعضای خانواده پذیرش نمیشوند و در نهایت به بهزیستی سپرده میشوند که این اولین ضربهایست که این بچهها با آن مواجه شده و درواقع از داشتن یک آغوش گرم و خانواده محروم میشوند. از طرف دیگر در بهزیستی نیز شاهد ایجاد شرایط خوب و مناسب برای این گروه از کودکان نیستیم.