سازنده شهرک اکباتان تهران درگذشت/ رحمان گلزار شبستری که بود؟

به گزارش دیده بان ایران؛ رحمان گلزار شبستری، سازنده شهرک اکباتان تهران بر اثر کهولت سن در فلوریدای آمریکا درگذشت. وی به عنوان سازنده شهرک اکباتان، شناخته شده بود.

در بهمن ماه 95 اتاق بازرگانی ایرانی به مناسبت جشن 133 سالگی تآسیس خود از برخی کارآفرینان و فعالان اقتصادی تجلیل به عمل آورد که در این مراسم رحمان گلزار شبستری در مقام بنیانگذار ساختمان‌ سازی نوین در ایران، نشان یادبود مراسم را البته به صورت غیر حضوری دریافت نمود.

رحمان گلزار شبستری کسی است که حدود ۵۰ سال قبل پروژه اکباتان به ابتکار و همت او آغاز شد.این پروژه آنقدر بزرگ و منحصر به فرد بود که در همان زمان مجله تایم مطلبی در ستایش آن پروژه تحت عنوان «هر ساعت، یک خانه» منتشر کرد.

شهرک اکباتان را پیش از انقلاب نه آمریکایی‌ها ساختند و نه دولت وقت تاثیر چندانی در پیشرفت آن داشت.
تمام مسئولیت و مدیریت طراحی، ساخت و تامین سرمایه این پروژه بر عهده خود گلزار بود.
البته گلزار در انجام این پروژه از کمک آمریکایی‌ها و دانماکی‌ها هم بهره گرفت.

ویژگی جذاب و متحیر کننده این پروژه این است که ساختمان‌های شهرک به نحوی ساخته شدند که در مقابل زلزله تا ۹ ریشتر مقاومت داشته باشند. از ویژگی‌های دیگر جالب این پروژه می‌توان فضای سبز بسیار وسیع، نور گیری کاملا کافی، تعبیه کردن سیستم شوتینگ برای زباله‌ها، پله‌های مخصوص فرار و ده‌ها استاندارد دیگر اشاره کرد که همین‌ها باعث شد کارشناسان شهر سازی عمر مفید این شهرک را ۳۰۰ سال تخمین بزنند!

سازنده‌ی بزرگ‌ترین مجموعه مسکونی ایران، بعد از انقلاب از ایران مهاجرت کرد. او یک بار دیگر در دهه ۷۰ به درخواست دولت وقت به کشور بازگشت تا با اعتبار خود آزاد راه تهران-شمال را بسازد اما به دلیل کارشکنی‌هایی که صورت گرفت، باز موطن خود را ترک کرد و نتیجه عدم استفاده از فرد توانمندی چون او، این است که بعد از این همه سال خبری از تکمیل و بهره برداری از این آزاد راه مهم نیست.
او کار آفرینی است که اکنون با بغضی وطن دوستانه در غربت روز‌ها را در پی هم می‌گذراند.

گلزار شبستری اعتقاد داشت. جوان‌ها می‌توانند به آنچه در دل خود دارند و حقیقت دارد و به آن باور دارند می‌توانند با سعی و تلاش و همت خود در کمال صداقت به هدف مد نظر دست یابند.
او همیشه می‌گفت که وطنش و ایران را به شدت دوست دارد به طوری که هر زمان صحبت از ایران می‌شود اشک از چشمانش جاری می‌شود.

روحش شاد