انتقاد یک روزنامه از جشن تعیین جنسیتِ فرزند یک پرسپولیسی سابق
اصلا آیا این مسئله یعنی جنسیت فرزند و اهمیت دادن به آن در حالی که افراد نقشی در آن ندارند، اتفاقی درستی است یا آسیبزا خواهد شد؟ به طور کلی، چند سالی است که شاهد پخش تصاویر و ویدئوهایی از جشنهای بیپایه و اساسی هستیم که علامت سوالهای زیادی را در ذهن مخاطبان ایجاد میکنند.
به گزارش دیده بان ایران؛ روزنامه خراسان در یادداشتی با اشاره به ویدئویی منتشر شده از «سروش رفیعی» به نقد پدیده جشن تعیین جنسیتفرزند پرداخته.
در بخشی از این مطلب آمده: به تازگی ویدئویی از «سروش رفیعی» در شبکههای اجتماعی پربازدید شده که واکنش کاربران را در پیداشته است. او در جشنی که برای تعیین جنسیت فرزندش گرفته، وقتی متوجه میشود که همسرش یک فرزند دختر را باردار است، گریهاش میگیرد. حالا سوال این است که اگر متوجه می شد که فرزندش پسر است، آیا فرقی میکرد؟
اصلا آیا این مسئله یعنی جنسیت فرزند و اهمیت دادن به آن در حالی که افراد نقشی در آن ندارند، اتفاقی درستی است یا آسیبزا خواهد شد؟ به طور کلی، چند سالی است که شاهد پخش تصاویر و ویدئوهایی از جشنهای بیپایه و اساسی هستیم که علامت سوالهای زیادی را در ذهن مخاطبان ایجاد میکنند.
این تصاویر و ویدئوها ظاهرا از مراسم شادی و جشن تهیه شدهاند ولی در بسیاری از موارد، اولا دلیل درستی برای گرفتن آن جشن وجود ندارد، ثانیا افراد حاضر در آن مراسم اینقدر غرق در ظواهر و مقایسهها میشوند که احساس صمیمیت نمی کنند و هیچ لذتی از حضور در آن فضا نمیبرند یا حتی ممکن است روابط برخی از زن و شوهرها بعد از این مراسم به خاطر چشمو همچشمی و مقایسهها دچار آسیب شود. جشنهای نوین اینستاگرامی که ریشه مشخصی ندارند و با انگیزههای گوناگون در حال گسترش هستند، میتوانند آسیبهای زیادی را برای اشخاص و جامعه به دنبال داشته باشند. در ادامه چند نکته مهم در همین زمینه مطرح میشود.
میتوانیم این اقدامات را به عنوان یک نقطه ضعف قلمداد کنیم چرا که مصداق واقعی «به نام کودک و به کام والدین» است. جنین دوماههای که هنوز به دنیا نیامده و برایش جشن تعیین جنسیت گرفته میشود، در واقع وسیلهای است برای ابراز هیجانات والدینی که هیچ نقشی در انتخاب جنسیت وی نداشتهاند. در این مواقع، اخلاقیترین اقدام میتواند شکرگزاری و فراگیری مهارتهای لازم برای مراقبت بهتر از نوزاد و همچنین یادگیری سبکهای صحیح فرزندپروری باشد که گویا در این هیاهوی بادکنک و کیک و جیغ و هورا و کادو و ... گم خواهد شد. فرزندانی که دستمایه فخرفروشی میشوند.