واکنش طراح برج آزادی به شلیک توپ در میدان/ حسین امانت: فکر نمیکنم شلیک توپ باعث این ترکها بوده باشد
مهندس امانت گفت: یکی از عکسهایی که در واتساپ برایم فرستادند همین عکس سوراخ استوانهای ده سانتیمتری کنار پنجرههای برج بود. چنین سوراخی قبلا در این ساختمان نبود. اینها را یک عدهای… وقتی سوراخ ده سانتیمتری در سنگ آن قسمت برج درست میکنید خب میشکند، اطرافش ترک برمی دارد. من فکر میکنم ترکهای اطراف آن سوراخ به خاطر در رفتن توپ نیست و از قبلتر بوده است. البته این احتمال هم هست که با عدم رسیدگی به ساختمان باعث ضعف و سستیاش شدند و این امواج صوتی آن را تشدید کرده و موجب ترک شدهاند.
به گزارش دیده بان ایران؛ همزمان با آغاز سال ۱۴۰۰ و در لحظه تحویل سال یک واحد نظامی با استقرار کنار برج آزادی تهران اقدام به «شلیک مشقی» هشت گلوله توپ کرد. به گفته محمدرضا جوادی یگانه، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران، شلیک توپ «رسم طهران قدیم» بوده و در این مراسم فقط «صدای شلیک توپ پخش شد و اصلا شلیکی نبود».
با این حال چند روز بعد رسانهها با انتشار تصاویری گزارش کردند که پس از شلیک توپها ترکهای جدیدی در قسمت بالایی برج پیدا شده است. احمد محیط طباطبایی، رئیس کمیته ملی موزههای ایران که ترکهای جدید را به خبرنگاران نشان میداد گفت علت پدید آمدن آنها قطعا موج و ارتعاشات شلیک توپها بوده است.
برج آزادی که قبل از انقلاب با نام شهیاد از آن یاد می شد در سال ۱۳۴۹ ساخته شد.
حسین امانت در گفت وگو با یک سایت فارسی زبان خارج از کشور درباره این اتفلق گفت: "شلیک توپ پای این برج اصلا نمیتوانستم باور کنم. باور کردنی نیست که چنین کاری بکنند. عکسها را که دیدم خیلی برایم عجیب بود... ولی خب، حالا اشتباهی است که شده. حتما متوجه نبودند که امواج صوتی هم میتواند صدمه بزند. البته من فکر نمیکنم شلیک توپ باعث این ترکها بوده باشد.این ترکها نتیجه کارهای قبلی است که با این برج کردند. و بیتوجهی شدید به این بنا. یعنی از این بنا برای تبلیغات و موارد مختلف استفاده میکنند ولی هیچکس دنبال نگهداریاش نیست. اشکالات متعددی هم در عدم رسیدگی به بنا هست. که نشانگر بیتوجهی کسانی است که مسئول نگهداری این ساختماناند."
امانت در پاسخ به این سوال که "مسئولان برج میگویند ترکها در قسمتهای بالایی برج پدید آمده و همین نشان میدهد علت آن شلیکهای اخیر بوده است" هم می گوید: ممکن است حرف آنها درست باشد. من تا از نزدیک نبینم نمیتوانم نظر قطعی بدهم؛ که الان چنین امکانی برایم نیست. من فقط عکسهای منتشرشده از ترکها را دیدم. با عکسهایی که من دیدم به نظرم ترکها ارتباط زیادی با توپ در کردن ندارند؛ بلکه به علت بیتوجهی بسیار بوده. از وقتی که این بنا به دست یک عدهای افتاد که… ببینید، شما یک ساختمان را با دقت میسازید، سانت به سانت و میلیمتر به میلیمتر سنگهایش را با هم جور میکنید، بعد یکی میآید فقط برای آویزان کردن چیزی، فورا دریل برمیدارد و یک میخ میکوبد. بدون اینکه بپرسد این چه تاثیری دارد.
یکی از عکسهایی که در واتساپ برایم فرستادند همین عکس سوراخ استوانهای ده سانتیمتری کنار پنجرههای برج بود. چنین سوراخی قبلا در این ساختمان نبود. اینها را یک عدهای… وقتی سوراخ ده سانتیمتری در سنگ آن قسمت برج درست میکنید خب میشکند، اطرافش ترک برمی دارد. من فکر میکنم ترکهای اطراف آن سوراخ به خاطر در رفتن توپ نیست و از قبلتر بوده است. البته این احتمال هم هست که با عدم رسیدگی به ساختمان باعث ضعف و سستیاش شدند و این امواج صوتی آن را تشدید کرده و موجب ترک شدهاند.
حتی میبینید که کلی آگراف [بست و گیره] برای نصب شیشه دریل کردهاند روی مرمر. مگر این سنگ چقدر قدرت دارد؟ داخل بنا هم همین طور. این بنا با بتن مسلح ساخته شد و قالببندی آن را دانه دانه سهلایی کنار سهلایی گذاشتیم و کنترل کردیم که درزهای آنها که روی بتن خودش را نشان میدهد تمیز باشد. این را تحویل دادیم به اینها. حالا رویش کاندویت گذاشتهاند؛ کاندویت یعنی لوله سیمکشی. بعد هم این لوله نمایان است؛ یعنی از روی بنا رد کردهاند. آخر به چه دلیلی؟ حتما برای دوربین امنیتی. خب برای امنیت که یک در سنگی به این ضخامت آنجا هست. اگر در بسته باشد چطوری کسی میتواند برود آنجا؟ ولی اصلا رحم نکردهاند. بتنی که اینقدر با دقت ریخته شده، یک ذره بالا و پایین در آن قابل قبول نبود، برداشتهاند لوله سیمکشی را با مته رویش پیچ کردهاند. آدم باور نمیکند کارهایی را که اینها کردهاند.
امانت گفت: درباره مساله آبیاری هم یک نکتهای را بگویم. آبیاری نباید باعث خراب شدن برج باشد. این برج طوری ساخته شد که با قیرگونی قوی دورش، آب به جایی از آن نفوذ نکند. ولی حدود ده سال پیش یا بیشتر یک عدهای آمدند و کارهایی کردند. آقای مهندس حقیقی که این بنا را ساخت خودش رفت آنجا و گفت این کارهایی که کردید غلط بوده. سنگهای کف شهیاد، زیر قوس اصلی، را به یک بهانه کاملا نامعلومی برداشتند و تبدیلش کردند به سنگهای نازکتر. و موقعی که این کار را میکردند تمام قیرگونیهای شهیاد را به هم زدند. چون سنگهای قبلی را با بولدوزر برداشتند و تیغه بولدوزر قیرگونی را خراب کرد. بعد هم به وضع قبلیاش برنگرداندند. این است که حالا سقف موزه اصلی شهیاد آب میدهد. قبل از آن، سالها، نشتی نداشت. به این ترتیب میبینید که کارهایی که خودمان میکنیم بیشتر صدمه را میزند.