چیگین

  • رسم پرورش چیگین‌ها و نگهداری آن ها، از دوران حاکمیت مغول در ایران باب شد و تا دوره صفویه نیز، ادامه یافت. چیگین‌ها یا گوشت خام خورها، گروهی از دژخیمان دربار شاه صفوی بودند که با اشاره او، بر سر مجرم بخت برگشته می‌ریختند و بینی و اندام او را با دندان‌هایشان جدا می‌کردند. در کتاب «خلاصةالتواریخ» نوشته قاضی احمد بن شرف‌الدین چیگین ها را افراد مومنی خوانده که به فرمان مولای خود به مخالفان حمله و بر سر تصاحب جنازه و خوردن آن با یکدیگر رقابت می کردند