احمد بخارایی
-
در گفتوگو با دیدهبان ایران مطرح شد؛
بخارایی، مدیرگروه جامعه شناسی سیاسی انجمن جامعه شناسی: بیش از ۹۰ درصد اساتید دانشگاه معترض هستند / اخراج اساتید، انتقام از همراهی جامعه دانشگاهی با اعتراض هاست
بخارایی، مدیرگروه جامعه شناسی سیاسی انجمن جامعه شناسی به سایت دیده بان ایران گفت:یک تفکر اشتباهی وجود دارد که در حوزه نظام سیاسی ایران تصور میشود با سرکوب و پاک کردن صورت مسئله میتوان شرایط را کنترل کرد اما این شیوه برخورد با اساتید دانشگاهها را ملتهب میکند و تبعات جبرانناپذیری به همراه دارد.
-
یک جامعهشناس در گفتگو با دیدهبان ایران مطرح کرد؛
بخارایی: شاهد طغیان هویت جنسی هستیم/ معترضان احساس امنیت جانی ندارند/ طرح ازدیاد جمعیت شکست خورد/ برخی معتقدند زندگی فعلی مانند مرگ تدریجی است/ از تهران تا مرز، تبعیض وجود دارد/عدم مشارکت در انتخابات زنگ خطر بود/ افراد در حال فرار از کشور هستند نه مهاجرت!
احمد بخارایی استاد دانشگاه ومدیر گروه جامعهشناسی سیاسی در انجمن جامعهشناسی ایران با انتقاد از تبعیض موجود در جامعه به سایت دیدهبان ایران گفت: تبعیض از مرکز شروع شده و تا مرز ادامه دارد، برخی تبعیضها ریشه تاریخی دارد در دوران ما به توان ۲ رسیده بنابراین این تبعیضها در برخی از استانها به لحاظ ساختاری و نهادینه شدن قابل هضم و درک است به همین دلیل در مقابل اعتراض عدهای زیاد (به دلیل نگاه دوقطبی داشتن و تبعیض)، برچسب جاهل و یا اغتشاشگر زده میشود.
-
دیدهبان ایران موضوع تأثیرپذیری کودکان از حوادث سیاسی و اقتصادی را بررسی کرد؛
احمد بخارایی: کتابهای درسی به صورت فرمایشی تدوین میشود/ کودکان را مجبور به تسلیم در برابر نظام آموزشی کردهاند/ کاری از روانشناس کودک ساخته نیست؛ زیرا او نیز قربانی نظام آموزشی است/ فشارهای سیاسی و اقتصادی عامل اصلی فروپاشی اجتماعی جامعه ایران است
احمد بخارایی جامعهشناس با تحلیل فضای فعلی جامعه و تأثیر آن بر کودکان به دیدهبان ایران گفت: والدین بعد از صرف زمان زیادی از وقتشان در جامعهای با شرایط بحرانی وارد خانه میشوند ازاین رو، داشتن عزت نفس و آرامش به عنوان الگوی خانواده برای ارتباط با کودک معنایی ندارد. این نوع ارتباط آشفته در مورد دوستان و خویشاوندان نیز به همین صورت است.
-
یک جامعه شناس هشدار داد/ بخارایی: دوقطبیسازیهای حاکمیت، مردم را به سمت استفاده از سلاح سوق میدهد
احمد بخارایی عضو جامعهشناسی ایران گفت: وقتی در فضای دوقطبی افراد نتوانند با یکدیگر گفتگو و تعامل کنند خروجیهای مختلفی دارد. یکی فرار یا مهاجرت میکند، دیگری خودکشی و فرد دیگری هم منزوی شده و با اعتیاد سرگرم میشود. دیگری هم طغیان میکند. طغیان انواع مختلف دارد و تاسفآور است شرایط جامعهای که طغیانها یا همان جنبشهای آن سامانمند نشوند. جنبشها برای جامعه خوب و سوپاپ اطمینانی برای نظامهای سیاسی هستند، اما اگر نگذارند جنبش شکل بگیرد و فضا تنگ شود، تبدیل به طغیان گروههای کوچکتر و حتی زیرزمینی میشود یا اینکه تبدیل به طغیان فردی میشود که فرد در دفاع از خودش دست به سلاح زده و مرتکب قتل و خشونت شود.