چند می‌گیری، گریه کنی؟!/ جزئیاتی از شغل پرسود داغ کردن مراسم ترحیم
در حالی که حدود دو دهه قبل، فیلمی با کارگردانی شاهد احمدلو و بازی مرحوم منوچهر نوذری با عنوان «چند می‌گیری گریه کنی» روی پرده سینماها رفت، شاید عجیب به نظر برسد که مدتی است، چنین شغلی به دنیای واقعی هم راه پیدا کرده است؛ یعنی برخی افراد شغلی به نام «گریه کن» دارند و می‌توان از طریق فضای مجازی آن‌ها را استخدام کرد. گریه‌کن‌های آقا و خانم درآمدهایی بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ هزار تومان برای هر مراسم دارند. البته اگر آن‌ها را استخدام می‌کنید، نباید توقع داشته باشید که این افراد به صورت مدام در مراسم گریه کنند.
به گزارش سایت دیده‌بان ایران، با وجود این که این روزها، گریه‌کن‌ها را می‌توان از طریق فضای مجازی هم استخدام کرد، اما این شغل در عمل سابقه‌ای طولانی و تاریخی دارد و در تمدن‌های باستانی مانند مصر، چین، روم و ایران وجود داشته است. در ایران قدیم، به‌ویژه در مراسم سوگواری پادشاهان و بزرگان، افراد خاصی برای نوحه‌خوانی و گریه استخدام می‌شدند. در چین و مصر نیز خانواده‌های ثروتمند برای نشان دادن غم و اندوه خود، از ماتم‌داران اجاره‌ای استفاده می‌کردند.
چرا مردم گریه‌کن استخدام می‌کنند؟
در برخی فرهنگ‌ها، هرچه مراسم عزاداری پرشورتر باشد، نشانه احترام بیشتر به فرد متوفی است. به همین دلیل، خانواده‌هایی که می‌خواهند مراسمی باشکوه برگزار کنند، ممکن است از گریه‌کن‌ها کمک بگیرند. همچنین در برخی موارد، این کار برای جلب همدردی دیگران انجام می‌شود.
گریه‌کن‌ها در دنیای مدرن
امروزه این شغل در برخی کشورها مانند چین، هند، مصر و حتی بریتانیا همچنان وجود دارد. برخی شرکت‌ها حتی پکیج عزاداری ارائه می‌دهند که شامل افراد حرفه‌ای برای گریه، شیون و مرثیه‌خوانی است!
در ایران نیز گریه‌کن‌های حرفه‌ای که در فضای مجازی آگهی استخدام زده‌اند، در شرح وظایف خود در آگهی‌هایشان، مواردی نظیر حضور در مراسم عزاداری و ابراز ناراحتی، گریه کردن با صدای بلند و گاهی شیون کشیدن، گفتن جملات غم‌انگیز برای تأثیرگذاری بیشتر و همراهی با دیگر عزاداران و ایجاد فضای احساسی‌تر را نوشته‌اند.
