انتقاد ارگان مطبوعاتی جریان اصولگرا از تبلیغات فراوان برای مصاحبه پزشکیان با رسانه آمریکایی: رئیس جمهور حرف مهمی نزد

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛  روزنامه فرهیختگان نوشت: روز چهارشنبه اولین مصاحبه مسعود پزشکیان با یک شبکه خارجی منتشر شد. گفت‌وگوی رئیس‌جمهور با شبکه تلویزیونی آمریکایی «NBC» که با تبلیغات و فضاسازی رسانه‌ای قابل‌توجهی همراه بود، به‌عنوان فرصتی برای انتقال پیام‌های مهم از سوی ایران تلقی می‌شد.

پزشکیان در این مصاحبه در مورد مذاکره با آمریکا، تهدیدات ترامپ و تحولات منطقه صحبت‌هایی داشت؛ اما هیچ موضع جدید یا رویکرد خاصی که نشان‌دهنده یک حرکت رو به جلو باشد، مطرح نشد. مصاحبه بیشتر در قالب پاسخ‌های کلیشه‌ای و تکراری به پرسش‌های مجری برنامه گذشت. 

تبلیغاتی که در این باره صورت گرفته بود، مخاطبان را برای شنیدن حرف‌های جدید و مواضع جدی‌تر با توجه به شرایط منطقه آماده کرده بود. درنهایت اما این مصاحبه چیزی فراتر از انتظارات معمول نداشت و نتوانست تأثیر اجتماعی یا سیاسی خاصی ایجاد کند. اگر هدف این مصاحبه ایجاد تأثیر خاصی بود، بهتر بود با آمادگی بیشتری انجام می‌شد و اگر هم قرار بر این بود که در همین سطح باقی بماند، این حجم از تبلیغات برای آن ضرورتی نداشت.

NBC و اولین مصاحبه خارجی پزشکیان

سیدمحمدمهدی طباطبایی روز سه‌شنبه (۲۵ دی‌ماه) در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «پیام مهم رئیس‌جمهور پزشکیان، در گفت‌وگو با «Lester Holt» مجری معروف آمریکایی از شبکه تلویزیونی NBC پخش خواهد شد.» این خبر به سرعت در رسانه‌های مختلف کشور بازتاب پیدا کرد و گمانه‌زنی‌ها برای پیش‌بینی «پیام مهم» آغاز شد. این اولین مصاحبه پزشکیان با یک رسانه خارجی بود و مورد توجه رسانه‌ها هم قرار گرفت. فارغ از رسانه‌های داخلی این خبر مورد توجه و پوشش رسانه‌های مختلف بین‌المللی مثل رویترز، بی‌بی‌سی، الجزیره و واشنگتن‌پست هم قرار گرفت. 

تیم مشاوران دولت باید نسبت به محتوای ناآماده و بی‌برنامه مصاحبه رئیس‌جمهوری با رسانه آمریکایی پاسخگو باشند. چنین مصاحبه‌هایی که پیش از برگزاری آن‌ها انتظار عمومی با تبلیغات گسترده به شدت بالا می‌رود و خبر از یک پیام مهم داده می‌شود و همچنین مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی قرار می‌گیرد، نیازمند آمادگی کامل و پیام‌هایی روشن، قاطع و تأثیرگذارند. اینکه یک فرصت دیپلماتیک و رسانه‌ای مهم به گفت‌وگویی کلیشه‌ای و بدون دستاورد مشخص تبدیل شود، نه‌تنها انتظارات داخلی و بین‌المللی را برآورده نمی‌کند، بلکه اعتبار دولت و ظرفیت‌های دیپلماتیک کشور را نیز زیر سؤال می‌برد. 

روزنامه فرهیختگان نوشت: روز چهارشنبه اولین مصاحبه مسعود پزشکیان با یک شبکه خارجی منتشر شد. گفت‌وگوی رئیس‌جمهور با شبکه تلویزیونی آمریکایی «NBC» که با تبلیغات و فضاسازی رسانه‌ای قابل‌توجهی همراه بود، به‌عنوان فرصتی برای انتقال پیام‌های مهم از سوی ایران تلقی می‌شد.

پزشکیان در این مصاحبه در مورد مذاکره با آمریکا، تهدیدات ترامپ و تحولات منطقه صحبت‌هایی داشت؛ اما هیچ موضع جدید یا رویکرد خاصی که نشان‌دهنده یک حرکت رو به جلو باشد، مطرح نشد. مصاحبه بیشتر در قالب پاسخ‌های کلیشه‌ای و تکراری به پرسش‌های مجری برنامه گذشت. 

تبلیغاتی که در این باره صورت گرفته بود، مخاطبان را برای شنیدن حرف‌های جدید و مواضع جدی‌تر با توجه به شرایط منطقه آماده کرده بود. درنهایت اما این مصاحبه چیزی فراتر از انتظارات معمول نداشت و نتوانست تأثیر اجتماعی یا سیاسی خاصی ایجاد کند. اگر هدف این مصاحبه ایجاد تأثیر خاصی بود، بهتر بود با آمادگی بیشتری انجام می‌شد و اگر هم قرار بر این بود که در همین سطح باقی بماند، این حجم از تبلیغات برای آن ضرورتی نداشت.

NBC و اولین مصاحبه خارجی پزشکیان

سیدمحمدمهدی طباطبایی روز سه‌شنبه (۲۵ دی‌ماه) در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «پیام مهم رئیس‌جمهور پزشکیان، در گفت‌وگو با «Lester Holt» مجری معروف آمریکایی از شبکه تلویزیونی NBC پخش خواهد شد.» این خبر به سرعت در رسانه‌های مختلف کشور بازتاب پیدا کرد و گمانه‌زنی‌ها برای پیش‌بینی «پیام مهم» آغاز شد. این اولین مصاحبه پزشکیان با یک رسانه خارجی بود و مورد توجه رسانه‌ها هم قرار گرفت. فارغ از رسانه‌های داخلی این خبر مورد توجه و پوشش رسانه‌های مختلف بین‌المللی مثل رویترز، بی‌بی‌سی، الجزیره و واشنگتن‌پست هم قرار گرفت. 

تیم مشاوران دولت باید نسبت به محتوای ناآماده و بی‌برنامه مصاحبه رئیس‌جمهوری با رسانه آمریکایی پاسخگو باشند. چنین مصاحبه‌هایی که پیش از برگزاری آن‌ها انتظار عمومی با تبلیغات گسترده به شدت بالا می‌رود و خبر از یک پیام مهم داده می‌شود و همچنین مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی قرار می‌گیرد، نیازمند آمادگی کامل و پیام‌هایی روشن، قاطع و تأثیرگذارند. اینکه یک فرصت دیپلماتیک و رسانه‌ای مهم به گفت‌وگویی کلیشه‌ای و بدون دستاورد مشخص تبدیل شود، نه‌تنها انتظارات داخلی و بین‌المللی را برآورده نمی‌کند، بلکه اعتبار دولت و ظرفیت‌های دیپلماتیک کشور را نیز زیر سؤال می‌برد.