ورود تهیهکننده پاییزی به تاریخ پنهان صفویه
رامین عباسیزاده تهیهکننده باسابقه تلویزیون همزمان با زادروزش، خبر از کار بر روی یک سریال تاریخی تازه داد.
به گزارش سایت دیدهبان ایران، عباسی زاده که سال قبل سریال تاریخی "رحیل" را تولید کرده بود گفته که قصد کرده داستانی پنهان از دوران صفویه را به یک اثر سریالی بدل کند.
عباسی زاده که سابقه تولید سریالهایی در گونه های مختلف از او یک فرشته بود تا سقوط یک فرشته و پلیس جوان و احضار و کت جادویی و شمس العماره و انقلاب زیبا و پریدخت و... را در کارنامه دارد گفت: در سریال تازه قصدمان این است که در عین بهره گیری از تصویرسازی های رئال به مانند سریال رحیل، بخشهایی از کار را نیز با هوش مصنوعی ایجاد کرده و کاری کنیم که نماهایی دیدنی از شکوفایی ایران در دوران صفویه ارائه گردد.
وی تاکید کرد: سریال سازی تاریخی نیاز به پژوهش و تعمق و منابع مطالعاتی متعدد دارد و با اینکه بعد از "رحیل"، چندین کار پیشنهاد شد ولی ترجیح دادم بر علایق قدیمی خودم که نیمه پنهان صفویه است،بپردازم. تاریخ فقط روابط عاشقانه نیست و در عین اینکه عشق، زیربنای زندگی است قطعا باید حوادث سیاسی اجتماعی وقت را هم در داستان پردازی، مورد تمرکز قرار داد.
رامین عباسی زاده درباره کیفیت تولیدات تاریخی سالهای اخیر گفت: کارهای خوب داشته ایم مانند سریال شهرزاد از همکار خوبم حسن فتحی که همچنان دیده میشود و حتی مورد بازسازی توسط ترک ها قرار گرفته که مایه خرسندی برای کل صنعت سریال سازی ایران است یا سریال خاتون از همکار دیگرم علی اسدزاده که آن هم جزو آثار قابل اعتنای ماست و هر دو بار دراماتیک خوبی داشته اند. در عین حال فراوان کار تاریخی داشته ایم که متاسفانه به حداقل ها قناعت کرده و در همان حد طراحی گریم و لباس مانده اند و حتی یک بار هم نمیشود آنها را دید.
او تاکید کرد: در تولید سریالهای تاریخی باید نگاه جامع الاطراف داشت و این مهم جز با بهره گیری از تیم تولید حرفه ای و خوش سابقه برنمی آید. چه در سریال رحیل و چه در سریال پریدخت سعی مان این بود که با نیروهای حرفه ای کار کنیم و در تولید سریال تازه ام باز به سراغ متخصصان امتحان پس داده خواهم رفت تا جوانانی که در گروه هستند، از آنها بیاموزند.
رامین عباسیزاده درباره ماجرای ورود هوش مصنوعی به حیطه هنرهای تصویری گفت: هوش مصنوعی هم یک ابزار است و فقط باید به چشم ابزار بدان نگریست و برخلاف تصور هوش مصنوعی نمیتواند جای نیروی خلاقه بشری را بگیرد. مگر همین اواخر نمی گفتند با آمدن گوشی های هوشمند دیگر کسی تلویزیون نمیبیند و سینما نمیرود؛ الان می بینیم که دست هر شهروندی یک گوشی هوشمند هست و نه تنها همچنان تلویزیون و سینما هستند بلکه سرگرمی های ریشه دار نظیر تئاترهای موزیکال رونق فراوان دارند. زمانی که هنوز خیلی ها نمی دانستند هوش مصنوعی چیست در تولید "رحیل" توانستیم از هوش مصنوعی برای ساخت کامل تیتراژ استفاده کنیم. ضمن اینکه وقتی حسام محمودی فوت شد خیلی ها میگفتند بروید و کل نماهای قبلی را با بازیگر جدید بگیرید ولی ما با هوش مصنوعی نه تنها توانستیم از تغییر بازیگر جلوگیری کنیم بلکه کاری انجام گرفت که بسیاری را به شک انداخت که سریال قبل از فوت حسام ساخته شده است. هوش مصنوعی بسیار کارآمد است منوط به اینکه تحت نظر اپراتورهای خلاق انسانی-تاکید میکنم خلاق- مورد استفاده قرار گیرد وگرنه میشود چیزی مثل همین دستورات کپی-پیست بی ریشه.